هر خانواده ای برای انتخاب اسم فرزندش معیارهای به خصوص و متفاوتی دارد؛ برای مثال برخی والدین، بنا به هر دلیلی، به تعداد حروف اسم کودک توجه خاصی می کنند. از این رو در این مطلب لیست کاملی از اسم پسر سه حرفی را آماده کرده ایم؛ با ما همراه باشید.
فهرست کامل اسم پسر سه حرفی
۱. اسم پسر سه حرفی ایرانی
ارج /arj/
معنی: ارزنده – نام یکی از نیاکان اشوزرتشت
ریشه: زبان باستانی – اوستا
ارد /orod/
معنی: نام دو تن از شاهان اشکانی
ریشه: فارسی
اشا /ashaar/
معنی: مقدس و پاک، راستی به تمام معنی
ریشه: زبان باستانی – اوستا
اشک /ashk/
معنی: آبی که از چشم میریزد
ریشه: زبان باستانی – اوستا
اشو /ashu/
معنی: به معنی مقدس
ریشه: فارسی
آبی /aabi/
معنی: به رنگ آب، نیلی، سرکش، یاغی، نافرمان
ریشه: فارسی – عربی
آتا /aataa/
معنی: پدربزرگ
ریشه: اقوام ایرانی – ترکی
آخش /aakhesh/
معنی: نام موبدی در ایران قدیم، قیمت بها ارزش
ریشه: فارسی
آدر /aadar/
معنی: آذر، آتش
ریشه: زبان باستانی – اوستا
آدی /aadi/
معنی: امین تر، امانت دار تر
ریشه: اقوام ایرانی – ترکی
آرش /aarash/
معنی: عاقل، زیرک، درخشان و تابان
ریشه: فارسی
آری /aari/
معنی: آریایی، نام یکی از ایالات ایران قدیم که شامل خراسان و سیستان امروزی بوده است، اسم یکی از طوایف چادر نشین مازندران
ریشه: اقوام ایرانی – کردی
آزا /aazaa/
معنی: آزا اسم کردی به معنی سالم بودن و سرحال و قبراق است، هم چنین آزا نام پادشاه مانایی بوده است
ریشه: اقوام ایرانی – کردی
آکو /aako/
معنی: قله کوه، مکان بلند، انسان با عظمت و مقتدر
ریشه: اقوام ایرانی – کردی
آگا /aagaa/
معنی: آگاه، مطلع، با خبر
ریشه: اقوام ایرانی – کردی
آلا /aalaa/
معنی: سرخ کم رنگ، پشت گلی، دو رنگ
ریشه: فارسی
آلب /aalb/
معنی: دلیر، پهلوان
ریشه: اقوام ایرانی – ترکی
آوه /aave/
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام دلاور ایرانی و از فرماندهان سپاه کیخسرو پادشاه کیانی
ریشه: زبان باستانی – اوستا
بهک /behak/
معنی: خوب و زیبای کوچک، از موبدان ساسانی / نام موبد موبدان در زمان شاپور دوم پادشاه ساسانی
ریشه: زبان باستانی – اوستا
پشن /pashan/
معنی: مردجنگی، نام برادرزاده فریدون
ریشه: فارسی
پیا /piyaa/
معنی: مرد، نوعی گیاه ظریف که در خزان پائیز به آسانی دستخوش آتش و دستاویز باد می شود
ریشه: اقوام ایرانی – لری
تاژ /taazh/
معنی: لطیف، نازک
ریشه: زبان باستانی – اوستا
تسو /tasu/
معنی: واحد زمان
ریشه: زبان باستانی – اوستا
تکش /takash/
معنی: نام یکی از پادشاهان ساسله خوارزمشاهیان
ریشه: اقوام ایرانی – ترکی
تور /tor/
معنی: تیره و تاریک، سرزمین توران، پارچه مشبک نازک
ریشه: شاهنامه
تهم /tahm/
معنی: قوی و نیرومند، ستبر، دلیر
ریشه: شاهنامه
تیس /tis/
معنی: نام درختی است
ریشه: زبان باستانی – اوستا
جهن /jahn – jehn/
معنی: درشتی روی و ترشی آن، از شخصیتهای شاهنامه
ریشه: شاهنامه
چیا /chiaa/
معنی: کوهستان، کوه
ریشه: اقوام ایرانی – کردی
خاش /khaash/
معنی: کسی که دارای مهر و محبت زیاد است
ریشه: فارسی
خدر /khadar/
معنی: ناز پرورده، سست، کرخ
ریشه: فارسی
خرد /kherad/
معنی: عقل، هوش
ریشه: فارسی
خلج /khalaj/
معنی: نام قبیله ای ترک در افغانستان ، نام دهی در ارومیه و قزوین
ریشه: اقوام ایرانی – ترکی
داو /daav/
معنی: هر یک از اشخاصی که طرفین دعوا برای حل اختلافات به طریقه غیررسمی انتخاب میکنند، قاضی، خداوند
ریشه: فارسی
دسم /dasam/
معنی: فرمانده ده تن سرباز
ریشه: زبان باستانی – اوستا
ذاب /zaab/
معنی: از نام های رایج زرتشتیان، در عربی: بسیار تشنه
ریشه: فارسی
رهی /rahi/
معنی: رونده، روان، غلام، بنده، مسافر، رهی معیری شاعر مشهور معاصر
ریشه: فارسی
ریو /rio/
معنی: ریونیز، بی ریا، از سرداران ایرانی از نژاد زرسپ
ریشه: شاهنامه
زیگ /zig/
معنی: راه ستاره شناسی
ریشه: زبان باستانی – اوستا
ژاو /zhaav/
معنی: خالص و چکیده هر چیز
ریشه: فارسی
ژند /zhand/
معنی: زند، نام کتاب زردشت
ریشه: فارسی
ژنگ /zhang/
معنی: ارژنگ
ریشه: فارسی
شمن /shaman/
معنی: راهب بودایی، بت پرست
ریشه: فارسی
کوت /kot/
معنی: از شخصیت های شاهنامه، نام پسر هزاره سرداران رومی
ریشه: شاهنامه
کیا /kiaa/
معنی: پادشاه سلطان، حاکم، فرمانروا، بزرگ، صاحب
ریشه: زبان باستانی – اوستا
آسو /aasoo/
معنی: (در کردی) افق طلایی، (در پهلوی) صورت پهلوی واژه ی ‘ آهو ‘، (در اوستایی) آسو به معنای تندی، شتاب و کوشا آمده است، شفق، هنگام طلوع خورشید، همچنین نام شرابی مست کننده که از قند سیاه درست می کنند
ریشه: اقوام ایرانی – کردی
لار /laar/
معنی: طناز
ریشه: شاهنامه
لنا /lenaa/
معنی: نصیب و بهره – نمکین، مرکب از لن (نمک سانسکریت) + الف نسبت فارسی
ریشه: زبان باستانی – سانسکریت
ماخ /maakh/
معنی: زر قلب و ناسره را گویند، از شخصیتهای شاهنامه، نام سخندانی پیر و مرزبان هری و از راویان شاهنامه
ریشه: شاهنامه
ماد /maad/
معنی: ناحیه قدیمی از ایران شامل آذربایجان و عراق عجم، مدیا
ریشه: فارسی
مشی /mashi/
معنی: نام نخستین مرد در فرهنگ ایران باستان برابر با آدم در اسطوه های سامی
ریشه: زبان باستانی – اوستا
مهر /mehr/
معنی: محبت، دوستی، پیمان، خورشید، رب النوع آفتاب
ریشه: فارسی
نوش /noosh/
معنی: شهد، عسل، انگبین
ریشه: زبان باستانی – اوستا
نیا /niaa/
معنی: جد بزرگ
ریشه: فارسی
نیک /nik/
معنی: خوب، نیکو، آدم خوب، شخص صالح
ریشه: فارسی
نیو /niv/
معنی: دلیر، شجاع
ریشه: فارسی
وخش /vakhsh/
معنی: روشنایی، نام چهاردهمین جد آذرباد مهراسپند
ریشه: زبان باستانی – اوستا
ویو /viv/
معنی: گیو
ریشه: فارسی
۲. اسم پسر سه حرفی خارجی و عربی
ابل /ebel/
معنی: شتر
ریشه: عربی – قرآن
اثل /asal /
معنی: درخت گز
ریشه: عربی – قرآن
اجر /ajr/
معنی: پاداش
ریشه: عربی – قرآن
احب /oheb/
معنی: محبوبتر
ریشه: عربی – قرآن
احد /ahad/
معنی: یگانه، یکتا، بی مانند، یکی از نامهای خداوند
ریشه: عربی
ارس /aras/
معنی: نام رودخانهای بزرگ که از کوههای هزار ترکیه سرچشمه میگیرد و مرز میان ایران و قفقاز را طی کرده و به دریای خزر میریزد
ریشه: عربی
ارض /arz/
معنی: زمین، سرزمین
ریشه: عربی – قرآن
ارم /eram/
معنی: کاخها، بهشت، لقب قوم عاد
ریشه: عربی – قرآن
اسد /asad/
معنی: شیر، شیر درنده، کنایه از شجاعت و بیباکی، برج پنجم از بروج فلکی، خانه آفتاب
ریشه: عربی
اشد /ashad/
معنی: رشد و کمال
ریشه: عربی – قرآن
اصر /esr/
معنی: بار سنگین، پیمان
ریشه: عربی – قرآن
اصم /asamm/
معنی: ناشنوا
ریشه: عربی – قرآن
افق /ofogh/
معنی: افق
ریشه: عربی – قرآن
اکل /okol/
معنی: میوه ها
ریشه: عربی – قرآن
الک /alek/
معنی: بیجاده، خرده جواهر، نوعی سنگ قیمتی، نام مردان ارمنی
ریشه: بین المللی – ارمنی
اما /emaa/
معنی: جدی، فعال، سخت
ریشه: بین المللی – انگلیسی
امم /omam/
معنی: امتها
ریشه: عربی – قرآن
امن /amn/
معنی: آسایش، امن وامان
ریشه: عربی – قرآن
امه /ommah/
معنی: امت (امت: جماعتی که وجه مشترک دارند)
ریشه: عربی – قرآن
انس /ons/
معنی: خوگرفتن، آرام گرفتن
ریشه: عربی
اهل /ahl/
معنی: خانواده ، خاندان
ریشه: عربی – قرآن
اید /ayd/
معنی: توانمندی، نیرومند
ریشه: عربی – قرآن
آبد /aabed/
معنی: همیشگی، ابدی، دائمی، جاودانه
ریشه: عربی
آخذ /aakhez/
معنی: گیرنده
ریشه: عربی – قرآن
آشر /aasher/
معنی: شاد، خوشحال، اسم یکی از پسران یعقوب (ع)
ریشه: عبری
آشی /aashi/
معنی: نام پدر داود پیامبر
ریشه: عبری
آلن /aalen/
معنی: بشاش، امیدوار
ریشه: بین المللی – انگلیسی
باق /baagh/
معنی: پایدار، ماندنی
ریشه: عربی – قرآن
بال /baal/
معنی: حال و کار، سرانجام
ریشه: عربی – قرآن
بحر /bahr/
معنی: دریا
ریشه: عربی – قرآن
بدر /badr/
معنی: ماه تمام و کامل، ماه شب چهاردهم، نام محلی است
ریشه: عربی – قرآن
بدو /badv/
معنی: بادیه نشینان، بیابان
ریشه: عربی – قرآن
برد /bard/
معنی: تگرگ، خنک
ریشه: عربی – قرآن
بشر /beshr/
معنی: گشاده رویی، بِشر حافی صوفی معروف که در بغداد میزیست و گروهی از صوفیان را در اطراف خود گرد آورد -گویند وی در آغاز به کار لهو و لعب مشغول بود و بر اثر تذکر امام موسی ابن جعفر(ع) متنبه شد و توبه کرد
ریشه: عربی
بصر /basar/
معنی: قوه بینائی، چشم
ریشه: عربی – قرآن
بصل /basal/
معنی: پیاز
ریشه: عربی – قرآن
بطش /batsh/
معنی: قدرت، با شدت گرفتن
ریشه: عربی – قرآن
بطن /batn/
معنی: اندرون، نهان
ریشه: عربی – قرآن
بقا /baghaa/
معنی: دوام، همیشگی، مداومت در هستی
ریشه: عربی
بقل /baghal/
معنی: سبزی
ریشه: عربی – قرآن
بلد /balad/
معنی: شهر
ریشه: عربی – قرآن
بنی /bani/
معنی: پسرک
ریشه: عربی – قرآن
بها /bahaa/
معنی: قیمت، ارزش، درخشندگی و روشنی، (به مجاز) فر و شکوه
ریشه: عربی
بیت /bayt/
معنی: مسکن، خانه کعبه
ریشه: عربی – قرآن
بیض /bayz/
معنی: سپیدها
ریشه: عربی – قرآن
بیع /bay/
معنی: خرید و فروش، معابد مسیحی
ریشه: عربی – قرآن
تاج /taaj/
معنی: افسر، دیهیم، گرزن
ریشه: عربی
تام /taam/
معنی: همنشین خوب
ریشه: عبری
تبع /taba/
معنی: لقب عده ای از پادشاهان یمن
ریشه: عربی – قرآن
تفث /tafas/
معنی: آلایشها
ریشه: عربی – قرآن
تین /tin/
معنی: انجیر
ریشه: عربی – قرآن
ثری /saraa/
معنی: زمین
ریشه: عربی – قرآن
ثمن /saman/
معنی: قیمت
ریشه: عربی – قرآن
جاد /jaad/
معنی: نیک و طالع، سعادتمند
ریشه: عبری
جاز /jaaz/
معنی: فریادرس
ریشه: عربی – قرآن
جبل /jabal/
معنی: کوه
ریشه: عربی – قرآن
جدد /jodad/
معنی: راهها
ریشه: عربی – قرآن
جمل /jamal/
معنی: شتر نر
ریشه: عربی – قرآن
جنب /janb/
معنی: مصاحب، همراه، همنشین
ریشه: عربی – قرآن
جنت /jannat/
معنی: بهشت، فردوس، بوستان
ریشه: عربی – قرآن
جهد /jahd/
معنی: تلاش کردن، نهایت توان
ریشه: عربی – قرآن
حجت /hojjat/
معنی: آنچه با آن بتوان ادعایی را ثابت کرد، دلیل، برهان، پیشوا، رهبر
ریشه: عربی
حجر /hajar/
معنی: حائل، سنگ، شهر یا شهرهای قوم ثمود مابین شام و مدینه
ریشه: عربی – قرآن
حدی /hodaa/
معنی: عربی حداء: آواز و نوای موسیقی محلی، آواز ساربان
ریشه: عربی
حرث /haras/
معنی: زراعت، کشت زار
ریشه: عربی – قرآن
حزب /hezb/
معنی: گروه
ریشه: عربی – قرآن
حسن /hasan/
معنی: نیکو، جمیل
ریشه: عربی
حمد /hamd/
معنی: شکرگزاری کردن، سپاس و ستایش کردن، شکر، سپاس، الحمد، سوره اول از قرآن کریم دارای هفت آیه، فاتحۀالکتاب
ریشه: عربی
خلد /khold/
معنی: جاودانگی
ریشه: عربی – قرآن
خلف /khalaf/
معنی: فرزند صالح، شایسته، جانشین، (به مجاز) پیروی کننده از پدر در اخلاق و کردار
ریشه: عربی
خلق /khalgh/
معنی: آفریدن، مخلوق، عادت، طبع، خلق، شیوه
ریشه: عربی – قرآن
خنس /khonnas/
معنی: سیارات
ریشه: عربی – قرآن
خیر /kheir/
معنی: خیر و نیکی، مال، مرغوب، دلپسند، برتر
ریشه: عربی – قرآن
خیل /kheil/
معنی: اسبان
ریشه: عربی – قرآن
داب /daab/
معنی: شیوه، عادت
ریشه: عربی – قرآن
دار /daar/
معنی: خانه
ریشه: عربی – قرآن
دری /dorrei/
معنی: درخشان
ریشه: عربی – قرآن
دها /dahaa/
معنی: زیرکی، هوشیاری
ریشه: عربی
ذکا /zokaa/
معنی: هوشمندی، تیزهوشی، خورشید، التهاب
ریشه: عربی
ذکی /zaki/
معنی: مرد تیزهوش، هوشیار، زیرک
ریشه: عربی
ذهب /zahab/
معنی: طلا، زر
ریشه: عربی
راق /raagh/
معنی: افسونگر
ریشه: عربی – قرآن
رجب /rajab/
معنی: ترسیدن، بزرگ داشتن، شرم نمودن
ریشه: عربی
رشد /roshd/
معنی: رشد، رهیافت، هدایت
ریشه: عربی – قرآن
رضا /rezaa/
معنی: خشنود، خرسند، خوشدل، خرسندی، خشنود شدن
ریشه: عربی
رضی /razi/
معنی: خوشنود، راضی
ریشه: عربی – قرآن
رعد /raad/
معنی: رعد
ریشه: عربی – قرآن
رکن /rokn/
معنی: سپاه
ریشه: عربی – قرآن
روت /rot/
معنی: دوستانه
ریشه: عبری
روم /rom/
معنی: امپراتوری روم
ریشه: عربی – قرآن
ریع /ri/
معنی: بلند
ریشه: عربی – قرآن
زرع /zar/
معنی: کشت، نهال
ریشه: عربی – قرآن
زکی /zaki/
معنی: پاک، طاهر، پارسا
ریشه: عربی
ژاک /zhaak/
معنی: با حیله از جا کنده، ریشه کن کننده، یعقوب
ریشه: بین المللی – فرانسوی
ژرژ /zhorzh/
معنی: کسی که مال و ثروت جمع کند
ریشه: بین المللی – فرانسوی
ستر /setr/
معنی: پوششی
ریشه: عربی – قرآن
سخا /sakhaa/
معنی: جوانمردی، کرم، بخشش
ریشه: عربی
سخی /sakhi/
معنی: کریم، بخشنده
ریشه: عربی
سدر /sedr/
معنی: درخت کنار
ریشه: عربی – قرآن
سرر /soror/
معنی: تختها
ریشه: عربی – قرآن
سعه /sae/
معنی: توان، گستره
ریشه: عربی – قرآن
سفر /safar/
معنی: مسافرت
ریشه: عربی – قرآن
سنن /sonan/
معنی: طریقه ها، رویه ها
ریشه: عربی – قرآن
سوا /savaa/
معنی: یکسان، راست
ریشه: عربی – قرآن
سود /sod/
معنی: سیاه ها
ریشه: عربی – قرآن
سوی /savii/
معنی: سلامت، راست و استوار، معتدل، هموار
ریشه: عربی – قرآن
سهل /sahl/
معنی: آسان، نرم، زمین هموار
ریشه: عربی
سید /sayyed/
معنی: سرور، مهتر، بزرگ
ریشه: عربی – قرآن
سیف /sayf/
معنی: شمشیر، ساحل، شمشیر ماهی
ریشه: عربی
شبر /shabar/
معنی: نیکو، خوب، نام امام حسن مجتبی (ع)
ریشه: عربی
شتی /shattaa/
معنی: گوناگون، انواع مختلف
ریشه: عربی – قرآن
شجر /shajar/
معنی: درخت
ریشه: عربی – قرآن
شرب /shorb/
معنی: نوشیدن
ریشه: عربی – قرآن
شرر /sharar/
معنی: شراره، جرقه آتش
ریشه: عربی – قرآن
شرف /sharaf/
معنی: بزرگواری، حرمت، جاه و جلال، آبرو
ریشه: عربی
شعب /shoab/
معنی: شعبه ها، تکه ها، شاخه ها
ریشه: عربی – قرآن
شغل /shoghol/
معنی: سرگرمی
ریشه: عربی – قرآن
شقه /shaghah/
معنی: راه دور و دراز
ریشه: عربی – قرآن
شکل /shekl/
معنی: شبیه، یکسان
ریشه: عربی – قرآن
شوی /shava/
معنی: کباب کردن
ریشه: عربی – قرآن
شهر /shahr/
معنی: ماه
ریشه: عربی – قرآن
شیخ /sheikh/
معنی: پیر
ریشه: عربی – قرآن
شیع /sheya/
معنی: فرقه ها، جمع شیعه
ریشه: عربی – قرآن
صبح /sobh/
معنی: صبح، اول روز
ریشه: عربی – قرآن
صبر /sabr/
معنی: شکیبایی، صبر
ریشه: عربی – قرآن
صحف /sohof/
معنی: کتاب ها، نامه های اعمال، صحیفه ها
ریشه: عربی – قرآن
صخر /sakhar/
معنی: سنگ
ریشه: عربی – قرآن
صدق /sedgh/
معنی: راست و درست، راستگویی، راست گفتن
ریشه: عربی – قرآن
صرح /sarh/
معنی: برج، قصر
ریشه: عربی – قرآن
صعد /sad/
معنی: سخت
ریشه: عربی – قرآن
صفر /safar/
معنی: عقل، نفس، دومین ماه قمری
ریشه: عربی
صلب /solb/
معنی: پشت
ریشه: عربی – قرآن
صلح /solh/
معنی: صلح، مسالمت، سازش کردن
ریشه: عربی – قرآن
صلد /sald/
معنی: سترون، زمین صاف و سخت
ریشه: عربی – قرآن
صنع /son/
معنی: عمل
ریشه: عربی – قرآن
صوت /sot/
معنی: صدا
ریشه: عربی – قرآن
صهر /sahr/
معنی: قرابت، پیوند
ریشه: عربی – قرآن
صیب /sayyeb/
معنی: باران سخت
ریشه: عربی – قرآن
صید /seyd/
معنی: شکار، صید
ریشه: عربی – قرآن
صیف /sayf/
معنی: تابستان
ریشه: عربی – قرآن
ضان /zaan/
معنی: میش
ریشه: عربی – قرآن
ضیف /zayf/
معنی: مهمان
ریشه: عربی – قرآن
طبق /tabagh/
معنی: حالت
ریشه: عربی – قرآن
طفل /tefl/
معنی: کودک
ریشه: عربی – قرآن
طلع /tal/
معنی: شکوفه، میوه
ریشه: عربی – قرآن
طمع /tama/
معنی: طمع داشتن، امید
ریشه: عربی – قرآن
طود /taod/
معنی: کوه بزرگ
ریشه: عربی – قرآن
طور /toor/
معنی: نام کوه طور
ریشه: عربی – قرآن
طول /taool/
معنی: فضل، مال
ریشه: عربی – قرآن
طوی /tovaa/
معنی: نام محلی در شام
ریشه: عربی – قرآن
طیر /tayr/
معنی: پرنده، پرندگان
ریشه: عربی – قرآن
طین /tin/
معنی: گل
ریشه: عربی – قرآن
عاد /aad/
معنی: نام قومی که هود (ع) به پیامبری آنان برگزیده شد
ریشه: عبری
عال /aal/
معنی: بزرگی طلب، برتری جو
ریشه: عربی – قرآن
عام /aam/
معنی: سال
ریشه: عربی – قرآن
عبد /abd/
معنی: بنده، غلام
ریشه: عربی
عجب /ajab/
معنی: شگفت آور
ریشه: عربی – قرآن
عجل /ajal/
معنی: گوساله
ریشه: عربی – قرآن
عذب /azb/
معنی: شیرین، خوش، گوارا
ریشه: عربی – قرآن
عرش /arsh/
معنی: عرش، تخت
ریشه: عربی – قرآن
عرض /araz/
معنی: غنیمت، متاع
ریشه: عربی – قرآن
عرف /orf/
معنی: نیکی
ریشه: عربی – قرآن
عزی /ozaa/
معنی: نام بتی
ریشه: عربی – قرآن
عسر /osr/
معنی: سخت
ریشه: عربی – قرآن
عشر /ashr/
معنی: عدد ده
ریشه: عربی – قرآن
عشی /ashi/
معنی: شامگاهان، عصر
ریشه: عربی – قرآن
عصا /asaa/
معنی: عصا، چوبدستی
ریشه: عربی – قرآن
عصر /asr/
معنی: عصر، روزگار
ریشه: عربی – قرآن
عصف /asaf/
معنی: برگ
ریشه: عربی – قرآن
عضد /azod/
معنی: بازو، یار و یاور
ریشه: عربی
عطا /ataa/
معنی: بخشش، انعام
ریشه: عربی – قرآن
عطف /etf/
معنی: پهلو، جانب، طرف
ریشه: عربی – قرآن
عفو /afv/
معنی: از اسماءحسنی به معنی بخشاینده
ریشه: عربی – قرآن
عقد /oghod/
معنی: گره ها
ریشه: عربی – قرآن
علا /alaa/
معنی: بزرگی، رفعت
ریشه: عربی
علم /elm/
معنی: دانش، دانستن
ریشه: عربی – قرآن
علی /ali/
معنی: بلند، بلند بر آمده، بلند قدر، بزرگ، شریف، توانا، کلان، نامی از نام های خدای تعالی
ریشه: عربی
عمد /amad/
معنی: ستون ها
ریشه: عربی – قرآن
عمر /omar/
معنی: آباد کننده، آباد، معدول کلمه عامر
ریشه: عربی
عمل /amal/
معنی: انجام دادن، عمل، کار
ریشه: عربی – قرآن
عمی /omi/
معنی: نابینایان
ریشه: عربی – قرآن
عنب /enab/
معنی: انگور
ریشه: عربی – قرآن
عنق /onogh/
معنی: گردن
ریشه: عربی – قرآن
عهد /adh/
معنی: پیمان
ریشه: عربی – قرآن
عهن /ehn/
معنی: پشم
ریشه: عربی – قرآن
عیر /ir/
معنی: کاروان، کاروانیان
ریشه: عربی – قرآن
غزی /ghoza/
معنی: جهادگرانی
ریشه: عربی – قرآن
غلب /gholb/
معنی: چیره شدن
ریشه: عربی – قرآن
غلی /ghali/
معنی: جوشیدن
ریشه: عربی – قرآن
غنم /ghanam/
معنی: گوسفند
ریشه: عربی – قرآن
غیث /ghais/
معنی: باران
ریشه: عربی – قرآن
فتح /fath/
معنی: پیروزی، تسخیر کردن، گشایش
ریشه: عربی – قرآن
فتی /fataa/
معنی: جوان، جوانمرد
ریشه: عربی – قرآن
فجر /fajr/
معنی: سفیدی آخر شب، پگاه، سوره هشتاد و نهم قرآن
ریشه: عربی – قرآن
فخر /fakhr/
معنی: مباهات، نازیدن، افتخار، خودستایی
ریشه: عربی
فرش /forosh/
معنی: بسترها
ریشه: عربی – قرآن
فرض /farz/
معنی: آنچه به طور موقت به عنوان حقیقت یا واقعیت مطرح می شود بدون آنکه درستی آن ثابت شد باشد، پنداشتن، تصور، گمان
ریشه: عربی
فرع /far/
معنی: شاخه
ریشه: عربی – قرآن
فصل /fasl/
معنی: فیصله بخش، داوری، جدا کردن
ریشه: عربی – قرآن
فلک /falak/
معنی: کشتی، مدار کواکب
ریشه: عربی – قرآن
فوج /foj/
معنی: گروه، طایفه
ریشه: عربی – قرآن
فور /for/
معنی: پور، پسر
ریشه: بین المللی – هندی
فوم /foom/
معنی: سیر (منظور سیر خوراکی است)
ریشه: عربی – قرآن
قاض /ghaaz/
معنی: حکم کننده
ریشه: عربی – قرآن
قبس /ghaabas/
معنی: شعله آتش
ریشه: عربی – قرآن
قدد /ghadad/
معنی: گوناگون
ریشه: عربی – قرآن
قدر /ghadr/
معنی: اندازه، اندازه گیری
ریشه: عربی – قرآن
قرن /gharan/
معنی: بالای سر، گیسو، قله کوه، رئیس، نام قبیله ای در یمن
ریشه: عربی – قرآن
قره /ghorrah/
معنی: مایه روشنی چشم
ریشه: عربی – قرآن
قری /ghoraa/
معنی: شهرها، آبادیها
ریشه: عربی – قرآن
قسط /ghest/
معنی: عدالت
ریشه: عربی – قرآن
قصد /ghasd/
معنی: میانه
ریشه: عربی – قرآن
قصر /ghasr/
معنی: قصر، عمارت
ریشه: عربی – قرآن
قصص /ghasas/
معنی: سرگذشت، داستان
ریشه: عربی – قرآن
قطر /ghetr/
معنی: مس، روی گداخته
ریشه: عربی – قرآن
قلب /ghalb/
معنی: دل، نفس، روح
ریشه: عربی – قرآن
قول /ghol/
معنی: سخن، حکم
ریشه: عربی – قرآن
قوه /ghovvah/
معنی: توانایی، نیرومندی
ریشه: عربی – قرآن
قوی /ghavi/
معنی: نیرومند و از اسماء حسنی
ریشه: عربی – قرآن
کاد /kaad/
معنی: نام پسر یعقوب (ع)
ریشه: عبری
کاف /kaaf/
معنی: بسنده
ریشه: عربی – قرآن
کرم /karam/
معنی: بزرگواری، بخشندگی جوانمردی، لطف، احسان
ریشه: عربی
کسا /kasaa/
معنی: عبای ضخیم
ریشه: عربی
کشف /kashf/
معنی: برطرف کردن
ریشه: عربی – قرآن
کفل /kefl/
معنی: نصیب و بهره
ریشه: عربی – قرآن
کلم /kalem/
معنی: سخنان، کلمات
ریشه: عربی – قرآن
کنز /kanz/
معنی: گنج
ریشه: عربی – قرآن
کهف /kahf/
معنی: غار
ریشه: عربی – قرآن
کیل /kayl/
معنی: پیمانه، بار
ریشه: عربی – قرآن
لبد /lobad/
معنی: فراوان
ریشه: عربی – قرآن
لبن /laban/
معنی: شیر
ریشه: عربی – قرآن
لجه /lojah/
معنی: برکه
ریشه: عربی – قرآن
لجی /lojjyy/
معنی: ژرف
ریشه: عربی – قرآن
لحم /lahm/
معنی: گوشت
ریشه: عربی – قرآن
لحن /lahn/
معنی: آهنگ صدا
ریشه: عربی – قرآن
لظی /lozaa/
معنی: آتش زبانه زدن، اسم جهنم
ریشه: عربی – قرآن
لعب /laeb/
معنی: بازی
ریشه: عربی – قرآن
لقا /laghaa/
معنی: دیدار، چهره، رخسار
ریشه: عربی – قرآن
لوح /loh/
معنی: صحیفه
ریشه: عربی – قرآن
لوط /loot/
معنی: نام پیامبری است از بنی اسرائیل، به معنی پوشش
ریشه: عربی – قرآن
لهب /lahb/
معنی: شعله
ریشه: عربی – قرآن
لهو /lahv/
معنی: سرگرمی
ریشه: عربی – قرآن
لیل /layl/
معنی: شب
ریشه: عربی – قرآن
ماب /ma’aab/
معنی: سرانجام، بازگشت
ریشه: عربی – قرآن
متم /motem/
معنی: کمال بخش
ریشه: عربی – قرآن
مجد /majd/
معنی: بزرگی، عزت، بلندی
ریشه: عربی
مدد /madad/
معنی: یاری، کمک
ریشه: عربی
مره /marah/
معنی: قوت و نیرو
ریشه: عربی – قرآن
مصر /mesr/
معنی: مملکت فرعون، سرزمین مصر
ریشه: عربی – قرآن
مطر /matar/
معنی: باران
ریشه: عربی – قرآن
معز /moez/
معنی: عزت دهنده، عزیز و گرامی
ریشه: عربی
موج /moj/
معنی: خیزاب، تلاطم آب
ریشه: عربی – قرآن
مهد /mahd/
معنی: گهواره
ریشه: عربی – قرآن
نار /naar/
معنی: آتش، دوزخ
ریشه: عربی – قرآن
ناس /naas/
معنی: مردم، انسان ها
ریشه: عربی – قرآن
نحب /nahb/
معنی: عهد
ریشه: عربی – قرآن
نحل /nahl/
معنی: زنبور عسل
ریشه: عربی – قرآن
نخل /nakhl/
معنی: درخت خرما
ریشه: عربی – قرآن
نذر /nozor/
معنی: هشدار، انذار
ریشه: عربی – قرآن
نسک /nosok/
معنی: عبادت، قربانی، نیایش
ریشه: عربی – قرآن
نسل /nasl/
معنی: فرزند، ذریه، نسل
ریشه: عربی – قرآن
نشر /nashra/
معنی: پراکندن
ریشه: عربی – قرآن
نظر /nazar/
معنی: نگریستن، به نظر آوردن، فالگویی، عقیده
ریشه: عربی – قرآن
نفر /nafar/
معنی: دسته
ریشه: عربی – قرآن
نفس /nafs/
معنی: روح، نفس، تمایل، شخص، خود، کس
ریشه: عربی – قرآن
نمل /naml/
معنی: مور
ریشه: عربی – قرآن
نهر /nahr/
معنی: رود
ریشه: عربی – قرآن
وال /vaal/
معنی: سرور
ریشه: عربی – قرآن
وجد /vajd/
معنی: توانائی
ریشه: عربی – قرآن
وحی /vahy/
معنی: القاء معنی به طور مخفی
ریشه: عربی – قرآن
ورد /vard/
معنی: گل سرخ، نسترن، گل هر درخت، شیر بیشه
ریشه: عربی
ورژ /verezh/
معنی: انتقام
ریشه: بین المللی – ارمنی
وفا /vafaa/
معنی: به جای آوردن عهد و پیمان، دوستی
ریشه: عربی
ولا /valaa/
معنی: دوستی، محبت
ریشه: عربی
هاد /haad/
معنی: هدایت کننده
ریشه: عربی – قرآن
هون /haoon/
معنی: خواری
ریشه: عربی – قرآن
یسر /yosr /
معنی: آسانی، توانگری
ریشه: عربی – قرآن
یسع /yasa /
معنی: از پیامبران
ریشه: عربی – قرآن
سخن آخر
لیستی از اسم پسر سه حرفی را در این مطلب ملاحظه کردید؛ اگر شما نیز اسم پسر ۳ حرفی دیگری سراغ دارید که در این مطلب از قلم افتاده است، آن را در پایین همین صفحه برای ما بنویسید.
اگر به دنبال اسم زیبا و خاص برای فرزندتان هستید، پیشنهاد می کنیم فهرست های اسم را در مطالب اسم پسر با الف، اسم پسر با ب، …، اسم پسر با ل، اسم پسر با م، اسم پسر با ن، اسم پسر با و، اسم پسر با ه و … در بخش انتخاب اسم سرویس مادر و کودک دنبال کنید.