اسم پسر که به ن ختم شود (لیست کامل اسامی پسرانه ختم شده به نون)

هر پدر و مادری بنا به شرایط خانوادگی خود، به دنبال اسامی خاص با ویژگی های خاص است؛ برای مثال برخی از والدین دوست دارند آخر اسم فرزندشان با اسامی خودشان یا فرزندان دیگرشان و یا حتی فامیلی که دارند هم خوانی داشته باشد. از این رو قبلا فهرست کامل اسامی پسرانه شروع شده با حرف ن را ارائه دادیم و در این مطلب فهرست کاملی از اسم پسر که به ن ختم شود را برایتان آماده کرده ایم؛ با ما همراه باشید.

فهرست کامل اسم پسر که به ن ختم شود

اسم پسر که به ن ختم شود – فارسی اصیل

ادیان /adyaan/
معنی: کنایه از مرد درشت هیکل و قوی، مرکب تندرو و فربه

ارتافرین /artaafarin/
معنی: نام برادر داریوش پادشاه هخامنشی

اردوان /ardavaan/
معنی: نگهبان درستکاران، نام پنج تن از شاهان ایرانی از سلسله‌ی اشکانی

اسپیتمن /espitman/
معنی: یکی از سرداران ایران در زمان داریوش هخامنشی

افسان /afsaan/
معنی: مخفف افسانه، آهن یا سنگی که با آن، کارد و شمشیر تیز می کنند

افشین /afshin/
معنی: لقب پادشاهان اسروشنه، نام سردار معروف معتصم خلیفه عباسی

اندیان /andiyaan/
معنی: از شخصیتهای شاهنامه و بنا به بعضی از نسخه‌های شاهنامه نام یکی از سرداران فریدون پادشاه پیشدادی

انیران /aniraan/
معنی: روشنایی بی پایان، روز سی ام هر ماه شمسی

ایرمان /irmaan/
معنی: موبد، پیشوا، مهمان، کنایه از دنیا

آبان /Aabaan/
معنی: آبها، (در گاه شماری) ماه هشتم از سال شمسی

آبتین /aabtin/
معنی: صاحب گفتار و کردار نیک، نام پدر فریدون پادشاه

آتردین /aatardin/
معنی: آذر دین، زردشتی

آتروان /aatarvaan/
معنی: صورت دیگری از اترابان، نگهبان آتش، پیشوای دین زرتشتی

آتش برزین /aatash barzin/
معنی: آتش باشکوه یا شکوه آتش مرکب از آتش + برزین (با شکوه)

آتشبان /aatashbaan/
معنی: محافظ آتش، نگهبان آتشکده های زردشتی

آذرشن /aazarshan/
معنی: آفتاب پرست سمندر، نام پهلوانی ایرانی در گرشاسب نامه

آذرکیوان /aazarkeivaan/
معنی: از روحانیون زرتشتی

آذروان /aazarvaan/
معنی: آذربان، آتش بان، نگهبان آتشکده

آران /aaraan/
معنی: جایگاه مقدس، مکان گرمسیر، دارای طبیعت گرم

آرپان /aarpaan/
معنی: آرین، منسوب به قوم آریایی، برای توضیحات بیشتر ایران را ببینید

آرتابان /aartaabaan/
معنی: اردوان (اردوان: نگهبان درستکاران)

آرتیمان /aartimaan/
معنی: مرکب از آرتی به معنای پاک و مقدس بعلاوه مان به معنی تفکر و اندیشه، اندیشه مقدس، تفکر پاک، همچنین نام روستایی از توابع تویسرکان که زادگاه میر رضی الدین آرتیمانی از شاعران عهد صفوی است

آرتین /aartin/
معنی: منسوب به آرت، پاکی و تقدس، (به مجاز) پاک و مقدس، عاقل و زیرک

آرسان /aarsaan/
معنی: اسم پسر اردشیر دوم پادشاه هخامنشی

آرسین /aarsin/
معنی: پسر آریایی

آرشان /aarshaan/
معنی: به معنی نر، مرد، نام پسر اردشیر دوم پادشاه هخامنشی

آرمان /aarmaan/
معنی: ایده، ایدئال، شعار، مرام، هدف، نصب العین، آرزو، امید، اندوه، حسرت، غم

آرون /aaron/
معنی: صفت نیک، فضیلت، خصلت حمیده، خوی خوش، صفت نیک و خصلت پسندیده

آرین /aarian/
معنی: مرد آریایی، آریایی نژاد، از نسل آریایی

آزادان /aazaadaan/
معنی: منسوب به آزاد

آسپیان /aaspiyaan/
معنی: آبتین، روح کامل، انسان نیکو کار، از شخصیتهای شاهنامه، نام پدر فریدون پادشاه پیشدادی

آسدین /aasdin/
معنی: نام موبدی در سده دهم یزگردی

آوگان /aavgaan/
معنی:  از شخصیتهای شاهنامه، نام پهلوان ایرانی و پیشرو سپاه فریدون پادشاه پیشدادی

بادان /baadaan/
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر پیروز (سردار دوران ساسانی) اسم ایرانی

باذان /baazaan/
معنی: نام جانشین خورخسرو فرماندار هاماوران در زمان انوشیروان پادشاه ساسانی

بارشین /baarshin/
معنی: در اصطلاح مردم فارس، درختچه

برتن /bartan/
معنی: بردیس، به فتح ب و ت، مرد مغرور

برسیان /barsiyan/
معنی: نام گیاهی است

برشان /barshaan/
معنی: امت

بستان /bostaan/
معنی: گلزار، گلستان، مخفف بوستان

بلاشان /balaashaan/
معنی: پلاشان، از شخصیتهای شاهنامه، نام دلاوری تورانی از پهلوانان افراسیاب، همزمان با کیخسرو پادشاه کیانی

بن سان /bensaan/
معنی: پسر برکت

به آذین /behaazin/
معنی: خوشترین آرایش و بهترین زینت

بهدین /behdin/
معنی: پیرو آیین زرتشتی

بهرامن /bahraaman/
معنی: یاقوت سرخ، پارچه ابریشمی

بهستان /behestaan/
معنی: نیک بنیاد، نام پسر اردشیر سوم پادشاه هخامنشی

بهمن /bahman/
معنی: نیک اندیش، نام ماه یازدهم از سال شمسی، نام فرشته نگهبان چهارپایان سودمند، نام روز دوم از هر ماه شمسی در ایران قدیم، نام یکی از لحنهای قدیم موسیقی ایرانی، نام چندتن از شخصیتهای شاهنامه از جمله نام ‏پسر اسفندیار پسر گشتاسپ پادشاه کیانی

بهوران /behvaraan/
معنی: آنکه دارای روح و روان نیکوست

بهین /behin/
معنی: بهترین، برگزیده‌ترین

پارسان /paarsaan/
معنی: (پارس + ان (پسوند نسبت) )، منسوب به پارس، پارسی، اهل پارس، از مردم پارس – نام روستایی در نزدیکی سیرجان.

پرژین /parzhin/
معنی: پرچین، حصار، پرچینی از گلهای ریز به دور باغات

پروان /parvaan/
معنی: چرخ ابریشم تابی، نام شهری در غزنه، نام رودی درقزوین

پرهان /parhaan/
معنی: لقب حضرت ابراهیم و نامی در پارسی باستان

پرهون /parhoon/
معنی: خرمن ماه، هاله ماه، دایره، هرچیزمیان تهی

پژهان /pozhhaan/
معنی: آرزو، خواهش دل، غبطه

پشن /pashan/
معنی: مردجنگی، نام برادرزاده فریدون

پهلوان /pahlevaan/
معنی: جنگجوی شجاع و زورمند، آنکه در امری سرآمد است، قوی هیکل و قوی جثه

پیکان /peykaan/
معنی: نوک فلزی و تیزسر تیر یا نیزه

توان /tavaan/
معنی: قدرت، توانایی، توانایی تحمل چیزی، طاقت، توانستن

تهمتن /tahamtan/
معنی: تنومند، قوی جثه، نیرومند، لقبِ رستم پهلوانِ داستانی شاهنامه

جان آفرین /jaanaafarin/
معنی: آفریننده جان

جان بخشان /jaanbakhshaan/
معنی: جان بخش

جستان /jastaan/
معنی: نام پدر مرزبان نخستین پادشاه جستانیان

جهان /jahaan/
معنی: کیهان، عالم، گیتی، کره زمین، جهنده

جهان آفرین /jahaanaafarin/
معنی: آفریننده جهان

جهان بین /jahaanbin/
معنی: بیننده جهان، با تجربه، چشم

جهانبان /jahaanbaan/
معنی: خداوند، نگهدار جهان

چاکان /chaakaan/
معنی: نام روستایی در نزدیکی لاهیجان

چهربرزین /chehrbarzin/
معنی: داارنده نژاد برتر

چیلان /chilaan/
معنی: عناب

خابان /khaabaan/
معنی: نام سردار ایرانی در زمان رستم فرخزاد

خردادبرزین /khordaadbarzin/
معنی: نام پزشکی ایرانی در دربار خسروپرویز پادشاه ساسانی

خزروان /khezervaan/
معنی: دریای خزر، نام سردار بهرام چوبینه

دادفرین /daadaafarin/
معنی: نام یکی از سرداران زمان اسکندر مقدونی

داران /daaraan/
معنی: دنیا و آخرت

داوران /daavaraan/
معنی: منسوب به داور

دهقان /dehghaan/
معنی: (معرب از فارسی دهگان) کشاورز، مالکِ ده، (به مجاز) ایرانی، زرتشتی، هر یک از دانایان و راویان تاریخ و اساطیر ایران، بزرگ و حاکم ولایت

دهگان /dehgaan/
معنی: فرمانده ده تن سرباز

راجان /raajaan/
معنی: نام جد زردشت

رادان /raadaan/
معنی: مرکب از راد به معنی جوانمرد و پسوند نسبت، آنکه منسوب به جوانمردی است

رادمان /raadmaan/
معنی: خورشید بخشنده، بخشنده همچون خورشید

رادوین /raadvin/
معنی: جوانمرد کوچک

رادین /raadin/
معنی: حقیقی، واقعی، راست قامت

راستین /raastin/
معنی: حقیقی، واقعی، راست قامت

راسن /raasen/
معنی: سوسن کوهی، زنجبیل شامی

راشن /raashan/
معنی: آرامنده، ثابت، پابرجا

رامتین /raamtin/
معنی: گونه‌ کهنه رامتین به معنی سازنده و نوازنده است

رامسین /raamsin/
معنی: طربناک

رامشین /raamshin/
معنی: نوازنده و مطرب، نام روستایی در نزدیکی سبزوار

رامن /raaman/
معنی: رامش

رامیان /raamiyaan/
معنی: نام رود و بخشی از شهرستان گنبد کاوس

رامین /raamin/
معنی: نام عاشق ویسه، این کلمه در بعضی منابع مرکب از «رام» به معنی طرب و «ین» است به معنی طربناک

رائین /raaeen/
معنی: نام یک سردار ایرانی

رکسان /roksaan/
معنی: شکل یونانی شده روشنک، طلوع وآغاز روز، نورانی

رنگین /rangin/
معنی: رنگارنگ، پرنقش و نگار

روان /ravaan/
معنی: جان، روح، حیات، زندگی

رودین /rodin/
معنی: فرزند پسر

روزبهان /roozbahaan/
معنی: مهر تابناک، مهر و عشق روشن و تابنده، خورشید روز، درخشان

رهان /rahaan/
معنی: رهنده، رهاشونده

زادمن /zaadman/
معنی: آزادمنش

زربان /zarbaan/
معنی: زرفان، کهنسال، پیر، نام حضرت ابراهیم

زریون /zariyun/
معنی: زرگون، به رنگ زر، طلایی، سبز و خرم

زمران /zamraan/
معنی: نام پسر ابراهیم(ع)

زوپین /zupin/
معنی: نام پسر کاووس پادشاه کیانی

زویین /zoeen/
معنی: زوپین

ژکان /zhekaan/
معنی: کسی که زیر لب و آهسته سخن بگوید

سارین /saarin/
معنی: نام روستایی در نزدیکی رفسنجان

سامان /saamaan/
معنی: خطه، سو، قلمرو، کران، مرز، حد

سامین /saamin/
معنی: منسوب به سام

سپهران /sepehraan/
معنی: آسمان، فلک

سپیدان /sepidaan/
معنی: جمع سپیده، نام قلعه ای در فارس از بناهای تخت جمشید

سلامان /salaamaan/
معنی: نام درختی است، نام قهرمان مرد داستان سلامان و السال

سورین /surin/
معنی: منسوب به سُور، آن که شادمان و مسرور است، توانا، دلیر

سیحون /seyhoon/
معنی: از رودهای معروف در شمال ایران قدیم که به دریاچه آرال می‌ریزد

شابرزین /shaabarzin/
معنی: شاه برزین

شادکان /shaadkaan/
معنی: کامیاب، کامروا، خوشحال، شادمان، نام برادر فریدون پادشاه پیشدادی بنا به روایتی

شادگان /shaadgaan/
معنی: نام باغی در داستان خسرو و شیرین، بخشی از شهرستان خرمشهر

شاوران /shaavaraan/
معنی: شاپوران، نام شهر قدیم شروان

شاه آفرین /shaahaafarin/
معنی: درخور آفرین شاه

شاه برزین /shaahbarzin/
معنی: نام شخصی در وندیدا (بخشی از اوستا)

شاهان /shaahaan/
معنی: منسوب به شاه

شاهین /shaahin/
معنی: شاهباز، عقاب، لاچین، زبانه، میله

شایان /shaaiaan/
معنی: شایسته، سزاوار، در خور، فراوان

شایگان /shaaigaan/
معنی: ارزشمند، ممتاز، عالی، شایسته

شبان /shabaan/
معنی: چوپان، گله بان

شمن /shaman/
معنی: راهب بودایی، بت پرست

شمیران /shamiraan/
معنی: جای سرد، ناحیه ای در جنوب البرز

شهبان /shahbaan/
معنی: شهاب

شهروان /shahravaan/
معنی: شهربان، نگهبان شهر

شهروین /shahrvin/
معنی: شهنام، از نام های باستانی

شهسان /shahsaan/
معنی: مانند شاه، شاهوار، دارای جلال و شکوه شاهانه

شهمردان /shahmardaan/
معنی: مخفف شاه مردان، بزرگ مردان

شیراوژن /shirozhaan/
معنی: دلیر، شیرافکن

فرازان /faraazaan/
معنی: مرکب از فراز (جای بلند) + ان (پسوند نسبت)

فرازین /faraazin/
معنی: اعلی، بالاتر

فربین /farbin/
معنی: بیننده شکوه و جلال، مرکب از ف به معنای شکوه و جلال و بین صفت فاعلی مرخم از بیننده

فرزن /farzan/
معنی: نام روستایی در نزدیکی هرات

فرزیان /farziaan/
معنی: نام روستایی در نزدیکی بروجرد

فرزین /farzin/
معنی: وزیر در بازی شطرنج

فرسمن /farasman/
معنی: نام پادشاه گرجستان در زمان اردوان سوم پادشاه اشکانی

فرمین /farmin/
معنی: فرمان

فروتن /forutan/
معنی: متواضع، افتاده

فرودین /farvadin/
معنی: مخفف فروردین

فروغ الدین /forooghoddin/
معنی: روشنی دین و آیین

فرهان /farhaan/
معنی: نام مکانی در نزدیکی همدان

فریتون /faritun/
معنی: فریدون، از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر آبتین و فرانک، از پادشاهان پیشدادی ایران و به بند کشنده ضحاک ماردوش

فریمان /farimaan/
معنی: نام بخشی از استان خراسان

فریمن /fariman/
معنی: زیبا اندیش، خوش فکر

فریین /fareen/
معنی: بیننده شکوه و جلال

کارون /kaaroon/
معنی: نام رودی در خوزستان که از زردکوه سرچشمه می گیرد

کاوان /kaavaan/
معنی: کاویان، منسوب به کاوه

کدمان /kadmaan/
معنی: نام اصلی داریوش پادشاه هخامنشی

کراخان /keraakhaan/
معنی: نام پسر بزرگ افراسیاب تورانی

کروخان /korukhaan/
معنی: از شخصیت های شاهنامه فردوسی،نامدلاوری تورانی فرزند ویسه در سپاه افراسیاب تورانی

کلان /kalaan/
معنی: بزرگ، رئیس، مهتر

کوهین /koohin/
معنی: منسوب به کوه، نام گیاهی که ریشه آن مانند ریشه نی است

کیسان /keysaan/
معنی: مانند پادشاه، دارای منش شاهانه

گراهون /geraahun/
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام دلاوری زابلی در سپاه گرشاسپ پادشاه کیانی

گرستون /garastun/
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام سردار سپاه ماهوی سوری

گرگین /gorgin/
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام پهلوانی ایرانی پسر میلاد در زمان کیکاووس پادشاه کیانی

گزین /gozin/
معنی: گزیده، منتخب، پسندیده

گلستان /golestaan/
معنی: گلزار

گویان /gooyaan/
معنی: در حال گفتن

لاوین /laavin/
معنی: نام منطقه‌ای مرزی در مغرب ایران

ماهان /maahaan/
معنی: روشن و زیبا چون ماه، نام شهری در استان کرمان

مردان /mardaan/
معنی: منسوب به مرد، مردانه، مردها

مشکان /moshkaan/
معنی: منسوب به مشک

مشکین /moshkin/
معنی: منسوب به مشک، خوشبو

مهران /mehraan/
معنی: به معنی دارنده مهر

مهرآیین /mehraain/
معنی: دارای مهر و محبت و دوستی، دارای مهربانی، دارای آیین و روش دوستی و مهربانی

ناردان /naardaan/
معنی: دانه انار ترش

ناروان /naarvaan/
معنی: درختی زیبا و چتری، درخت انار، گلنار

نبرزین /nabarzin/
معنی: اسم فرماندار گرگان در دوره داریوش پادشاه هخامنشی

نستهین /nastahin/
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام پیران ویسه در زمان افراسیاب تورانی

نستیهن /nastihan/
معنی: نام یکی از پهلوان توران

نمکین /namakin/
معنی: با نمک، ملیح

نوراهان /nooraaahan/
معنی: نورهان، تحفه، سوغات، ارمغان

نورهان /norahaan/
معنی: تحفه، سوغات، ارمغان

نوشروان /nooshravaan/
معنی: انوشیروان

نیاسان /niyaasaan/
معنی: پسری که پا جای پای اجدادش می‌گذارد، شبیه به نیاکان، مانند پدران، پسری که شبیه اجداد و نیاکان خود است

نیکان /nikaan/
معنی: منسوب به نیک

وادان /vaadaan/
معنی: نام روستایی در نزدیکی دماوند

وادگان /vaadegaan/
معنی: نام شخصی در وندیداد

واردان /vaardaan/
معنی: نام دادوری در زمان اردشیر بابکان پادشاه ساسانی

وانان /vaanaan/
معنی: نام روستایی در نزدیکی شهرکرد، نام یکی از پادشاهان اشکانی

ونون /vonun/
معنی: نام چهار تن از پادشاهان اشکانی

وه وران /vahvaraan/
معنی: بهوران، آنکه دارای روح و روان نیکوست

وهران /vahraan/
معنی: بیمناک، خائف

ویسمن /visman/
معنی: خردمند، اندیشه، دانا

ویوان /vivaan/
معنی: نام حاکم رُخّج در زمان داریوش پادشاه هخامنشی

ویهان /vihaan/
معنی: نیکان، نام یکی از سرداران دیلمی

هامن /haamon/
معنی: هامون

هامون /haamoon/
معنی: زمین هموار و بدون پستی و بلندی، نام دریاچه‌ای در سیستان

هرمزان /hormozaan/
معنی: منسوب به هرمز

هومن /hooman/
معنی: نیک اندیش

یازان /yaazaan/
معنی: قصد کننده، خواهنده

یزدان /yazdaan/
معنی: خداوند، ایزد، در مذاهب ثنوی، خدای خیر و نیکی، ایزد مقابلِ اهریمن است

اسم پسر که به ن ختم شود – ایرانی باستانی

اخشان /akhshaan/
معنی: منسوب به اخش – موبد پارسی دوران ضحاک

ارتبرزین /artabarzin/
معنی: برترین راستی – سرداری هخامنشی

ارشکان /arshakaan/
معنی: کنیه فرهاد دوم و اردوان دوم شاهنشاه اشکانی

ارشن /arshan/
معنی: نام برادر کاووس

ازیرن /oziran/
معنی: گاه پسین

اسپنتمان /espentman/
معنی: نام خانوادگی و یکی از نایاکان اشوزرتشت

اشتوکان /eshtokan/
معنی: نامی اوستایی و رقیب زریر

اشکان /ashkaan/
معنی: (اشک + ان (پسوند نسبت)) منسوب به اشک که بانی و مؤسس خاندان اشکانیان بود، منسوب به اشک

اشهن /ashhan/
معنی: گاه سپیده دم – آغاز روشنایی

الیان /elyaan/
معنی: نام یکی از پهلوانان خورشید شاه در داستان سمک عیار

اندریمان /andarimaan/
معنی: کسی که اندیشه اش در پی شهرت و ستایش است

اندمان /andemaan/
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر طوس سردار ایرانی و از سپاهیان کیخسرو پادشاه کیانی

اهرن /ahran/
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام دلاوری رومی

ایدون /eydun/
معنی: اینچنین، اینگونه

آبادان /aabaadaan/
معنی: خرم و با صفا

آباگران /aabaagraan/
معنی: نام سردار شاپور دوم پادشاه ساسانی‏‎

آباندان /aabaan daan/
معنی: فرستاده خسرو انوشیروان به دربار روم

آپتین /aaptin/
معنی: شکل دیگر آبتین (پدر فریدون)، آبتین و آتبین

آتبین /aatbin/
معنی: نفس کامل و نیکوکار و صاحب گفتار و کردار نیک، آبتین، روح کامل و نیکو کار،‌ از شخصیت‌های شاهنامه، نام پدر فریدون پادشاه پیشدادی

آترابان /aatraabaan/
معنی: نگهبان آتش، پیشوای دینی

آتین /aatin/
معنی: در زبان زند و پازند جدید، نو، بوجود آمده

آذر آیین /aazar aaeen/
معنی: نام پسر آذرساسان

آذر برزین /aazar barzin/
معنی: نام موبدی بوده

آذرمهربرزین /aazarmehrbarzin/
معنی: آتش محبت، مجازا به معنی آن که بسیار پر محبت است

آرسن /aarsen/
معنی: انجمن، مجمع، (درعبری) مردِ مبارز

آروین /aarvin/
معنی: هم معنی آروین، امتحان و آزمایش و تجربه، آزموده و آزمایش شده، تجربه، آزمایش امتحان آزمون

آریابان /aariaabaan/
معنی:  نگهبان قوم آریایی

آریارمن /aariaarman/
معنی: رامشگر آریایی، شادی آور از نژاد آریایی

آریامن /aariaaman/
معنی: آرامش دهنده، خوشبختی دهنده، (در اعلام) نام فرمانده ی ناوگان خشایارشاه که سرداری رشید و شجاع در جنگ ‘ سالامین’ بود، دریا سالار خشایارشاه پادشاه هخامنشی

آزرمگان /aazarmgaan/
معنی: با حیا، مودب، سربه زیر، از شخصیتهای شاهنامه، نام پدر فرخزاد سردار ایرانی در زمان خسروپرویز پادشاه ساسانی

آژمان /aazhmaan/
معنی: بی زمان

آسیمن /aasiman/
معنی: سیمین، نقره فام

آگومان /aagoman/
معنی: بی گمان

آئیریه من /aaeeriyeman/
معنی: ایرانمنش در روزگار ساسانی

باستان /bastaan/
معنی: دیرینه، کهن، تاریخی

بامین /baamin/
معنی: نام روستایی در نزدیکی هرات

بختگان /bakhtegaan/
معنی: وزیر خسرو انوشیروان

برازمان /baraazman/
معنی: بلند اندیشه

برزن /barzan/
معنی: کوی، محل، کوچه، قسمتی ازشهر و شعبه، تابه ای که از گل سازند و نان بر بالای آن گذارند

برزین /barzin/
معنی: بالنده (بالنده مهر)، فشرده‌ آذر برزین مهر، نام یکی از آتشکده‌های بزرگ ایران

برین /barin/
معنی: برتر و بالاتر، نام دیگر آتشکده آذر برزین مهر

بهسودان /behsoodaan/
معنی: نام فرمانروای دیلمان در سده سوم یزدگردی

پاژن /paazhan/
معنی: تیزرو کوهی

پاکدین /paakdin/
معنی: دین درست، دین پاک

پاکروان /paakravaan/
معنی: پاک باطن، نیک نفس

آرمون /aarmoon/
معنی: زر، نقدینگی

پرشان /parshaan/
معنی: رزمجو

پژمان /pezhmaan/
معنی: مخمور، غضبناک، افسرده، پژمان یختیاری شاعر معاصر

پشوتن /pashutan/
معنی: به معنی محکوم تن، در شاهنامه نام پسر گشتاسب و از یاران سوشیانت، فداکار، در روز رستاخیز، بر اساس روایت‌های زرتشتی زرتشت از اهورامزدا برایش عمر جاودانی خواست

پلاشان /palaashaan/
معنی: بلاشان، از شخصیتهای شاهنامه، نام دلاوری تورانی از پهلوانان افراسیاب، همزمان با کیخسرو پادشاه کیانی

پیلتن /piltan/
معنی: پهلوانی بوده از فرزندان رستم زال

تلیمان /talimaan/
معنی: از شخصیتهای شاهنامه

تنان /tanaan/
معنی: از فرمانروایان زمان داریوش

تهمین /tahmin/
معنی: پهلوان، شجاع، پهلوان، از القاب رستم پهلوان شاهنامه، منسوب به تهم (نیرومند)

جاودان /jaavdaan/
معنی: پایدار، پایندده

جویان /jooyan/
معنی: جوینده ، جستجوکننده

جهن /jahn – jehn/
معنی: درشتی روی و ترشی آن، از شخصیتهای شاهنامه

چمران /chamraan/
معنی: نام پارسایی در یشتِ سیزدهم (اوستا)

چوبین /choobin/
معنی: پرنده ای بیابانی

چوگان /chogaan/
معنی: ابزار بازی قدیمی

چومان /chomaan/
معنی: نام رودی مرزی در غرب بانه، چومان، روستایی از توابع بخش نمشیر شهرستان بانه در استان کردستان ایران است

چیستان /chistaan/
معنی: دانش و بینشمندی

خاشین /khaashin/
معنی: نام پسر خسروان، شاهین

خرمدین /khorramdin/
معنی: دین شاد، نام پدر بابک خرمدین

خوزان /khozaan/
معنی: منسوب به خوز، خوزی، پهلوان ایرانی یاور کیخسرو

خوشان /khoshaan/
معنی: نام موبدی در زمان ساسانی

خوشبین /khoshbin/
معنی: روشن اندیش – آنکه همه را نیکی بیند

دادبان /daadbaan/
معنی: نگهبان قانون

دادگون /daadgoon/
معنی: قانونی، با عدل و داد

دارمان /daarmaan/
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از سرداران خسروپرویز پادشاه ساسانی

دامان /daamaan/
معنی: دامن کوه و بیابان، بادبان کشتی

آلان /aalaan/
معنی: نام مملکت و قومی به نزدیکی ارمینیه مشتمل بر قراء کثیره. یاقوت گوید (این کشور مجاور دربند است در جبال قفقاز و لقب پادشاه آنجا کنداج است و میان این مملکت و جبال قفقاز قلعه و پلی است بزرگ و قلعه را باب اللان نامند و تا تفلیس چندین روزه راه است و عرب آن را اَلان گوید. ) و علان (به عین ) از اغلاط عامه است. (نقل به اختصار از تاج العروس و در فارسی آن را اَلان نیز گویند)

دانین /daanin/
معنی: از خاندان های ایرانی

دیان /diaan/
معنی: هم معنی با دیانا، (در اسطوره‌های رومی) الهه‌ی ماه، جنگل ها، جانوران و زایمان، همتای آرتمیس یونانی، حاکم

راتین /raatin/
معنی: رادترین، دادگر و بخشنده‌ترین

رامان /raamaan/
معنی: منسوب به رام، آرامش دهنده، نام ناحیه‌ای است در شهرستان اهواز

رپیتون /rapitvan/
معنی: گاه نیمروزی

رستان /rastaan/
معنی: رستان یعنی رها و آزاد، اسم پسر فارسی اصیل ایرانی، از ریشه “رستن” به معنی رهیدن، بزرگمنش، متعالی، قدرتمند

رویین تن /rueentan/
معنی: نام دیگر اسفندیار پسر گشتاسب کیانی

رهنمون /rahnemoon/
معنی: راهنما، هادی

ژوپین /zhupin/
معنی: زوبین، نیزه کوتاه

سامن /saaman/
معنی: آواز، ترانه

شتابان /shetaabaan/
معنی: پرسرعت

شیان /shiyaan/
معنی: درختی بلند، خون سیاووشان

شیروان /shirvaan/
معنی: نگهبان و محافظ شیر، نام یکی از دهستان های ششگانه بخش چرداول شهرستان ایلام

طوفان /toofaan/
معنی: هیاهو، توفان، جریان هوای بسیار شدید

فرازمان /faraazamaan/
معنی: دارای اندیشه بلند، دارای افکار متعالی، حکم و فرمان

فرامین /faraamin/
معنی: از پادشاهان ساسانی

فراهین /faraahin/
معنی: موجب شکوه آیین، فرآیین

فرایین /faraaeen/
معنی: آیین با شکوه

فرغان /forghaan/
معنی: فرغانه ،‌نام شهری در ترکستان قدیم

فوگان /fugaan/
معنی: نوشیدنی از دانه جو

کارن /kaaren/
معنی: اسم پسرانه به معنی شجاع و دلیر، نام فرزند کاوه آهنگر و هم چنین اسم سردار لشکر مهرداد شاهزاده اشکانی که علیه اشک بیستم (گودرز) قیام کرد

کارین /kaarin/
معنی: از خاندان های اصیل ایرانی همان کارن

کامدین /kaamdin/
معنی: خواسته دین، اسم یکی از دانایان دین زردشت

کامران /kaamraan/
معنی: آن که در هر کاری موفق است، چیره، مسلط، موفق و خوش شانس

کاویان /kaaviaan/
معنی: منسوب به کاوه

کردان /kordaan/
معنی: پسر مرزبان

کوسان /koosaan/
معنی: نام رامشگری است

کوشان /kooshaan/
معنی: کوشا، ساعی، تلاشگر، کوشا بودن

کی آرمین /keyaarmin/
معنی: پسر کیقباد

کیان /kiaan/
معنی: پادشاهان، سلاطین، ستاره، جمع کی، اسم ایرلند باستان cian

کیوان /keyvaan/
معنی: ستاره زحل، خوشتیپ و خوش چهره

کیهان /keyhaan/
معنی: جهان، دنیا، گیتی

گروخان /gorokhaan/
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از بزرگان ایرانی در دربار کیخسرو پادشاه کیانی

گژگین /gezhgin/
معنی:

ماکان /maakaan/
معنی: آنچه بوده است

منوشان /manooshaan/
معنی: نام حاکم فارس در زمان کی خسرو کیانی که از سرداران سپاه او نیز بود

میرین /mirin/
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام دلاوری رومی و داماد قیصر روم

نادین /naadin/
معنی: در جریان، پویا و پرتحرک، الهه رودخانه، جاری

نمایان /namaayaan – nemaayaan/
معنی: آشکار، هویدا

نوشیروان /nushiravaan/
معنی: انوشیروان، دارای روان جاوید،

نوشین روان /nooshinravaan/
معنی: جان شیرین، دارای روان شیرین

وهامان /vahaaman/
معنی: نام پدر سلمان فارسی

وهومن /vahooman/
معنی: بهمن، نام ماه یازدهم از سال شمسی، نام فرشته نگهبان چهارپایان سودمند، نام روز دوم از هر ماه شمسی در ایران قدیم، نام یکی از لحنهای قدیم موسیقی ایرانی، نام چندتن از شخصیتهای شاهنامه از جمله نام ‏پسر اسفندیار پسر گشتاسپ پادشاه کیان

هامین /haamin/
معنی: تابستان در اوستا

هاون /haavan/
معنی: گاه بامدادی

همگون /hamgoon/
معنی: همرنگ، همانند

هودین /hoodin/
معنی: نام سومین نیای آدرباد مهر اسپنتمان

اسم پسر که به ن ختم شود – ترکی

ارتکین /artakin/
معنی: خواجه سرا ، حاجب درگاه ; سلطان مسعود غزنوی

ارتگین /artagin/
معنی: همسر دلاور

ارسلان /arsalaan/
معنی: شیر، شیر درنده، اسد، از نام های خاص ترکی، مرد شجاع و دلیر

ارسمان /arsemaan/
معنی: نام پهلوانی در کتاب سیرت جلال الدین

اصلان /aslaan/
معنی: برابر با اسلان به معنی شیر، شیر بیشه

البتکین /albetkin/
معنی: نام پدر زن، سبکتکین پادشاه غزنوی

الچین /alchin/
معنی: ال (ترکی) + چین (فارسی)، ایلچین، برگزیده ایل

الشن /elshan/
معنی: شادی ایل، حاکم، رهبر، حکمران یک منطقه

امیراصلان /amir aslaan/
معنی: (عربی و ترکی است) پادشاه چون شیر، حاکم دلاور، فرمانده و سردار چون شیر

انوشتکین /anushtakin/
معنی: نام یکی از پادشاهان خوارزم

اوزون /ozun/
معنی: افزون ، افزایش و زیادتی، بلندقد

ایل ارسلان /il arsalaan/
معنی: شیر درنده ایل ، نام چهارمین، پادشاه خوارزمشاهیان

ایلمان /ilmaan/
معنی: سمبل ایل

ائلمان /e’elmaan/
معنی: سنبل کشور و ملت، مانند مردم

آتامکین /aataamkin/
معنی: مانند پدرم

آتامکین /aataamkin/
معنی: مانند پدرم

آتان /aataan/
معنی: پرتاب کننده

آتجان /aatjaan/
معنی: کسی که بدن استوار و اندام محکمی دارد

آتحان /aathaan/
معنی: کسی که بدن استوار و اندام محکمی دارد

آقاجان /aaghaajaan/
معنی: عنوان محبت آمیز برای پدر یا پدر بزرگ

آقاخان /aaghaakhaan/
معنی: سرور بزرگ

آلب ارسلان /aallb arsalaan/
معنی: شیر شجاع، کنایه از مرد شجاع و نترس، نام یکی از پادشاهان مقتدر سلجوقی

آلب تکین /aalb takin/
معنی: مرد دلیر، نام مؤسس سلسله غزنویان، نام یکی از امرای آل بویه

آلپ ارسلان /aalp arsalaan/
معنی: آلب ارسلان، شیر مرد، شیر شجاع، کنایه از مرد شجاع و نترس، نام یکی از پادشاهان مقتدر سلجوقی

آلپ تکین /aalp takin/
معنی: آلب تکین، مرد دلیر، نام مؤسس سلسله غزنویان، نام یکی از امرای آل بویه

آیتکین /aaytakin/
معنی: مه وش، مانند ماه، زیبا، غلام ماه

آیخان /aaykhaan/
معنی: آیخان (آی + خان) پادشاه ماه

آیدین /aaidin/
معنی: شفاف و روشن، درخشنده مانند ماه

آیشن /aayshen/
معنی: شبیه ماه، (به مجاز) زیبا رو

آیکان /aaykaan/
معنی:  آیکان = آیقان (آی + قان) کسی که خونش مثل ماه شفاف و تمیز است اصیل، نجیب

آیهان /aayhaan/
معنی: آیهان = آیخان (آی + خان) = پادشاه ماه

بایتگین /baaytagin/
معنی: از امرای سلطان مسعود غزنوی

بهادران /bahaadoran/
معنی: منسوب به بهادر

ترخان /tarkhaan/
معنی: نام یکی از پادشاخان ساسله خوارزمشاهیان

تکین /takin/
معنی: تگین، پهلوان، دلاور، یگانه، خوش ترکیب

تگین /tagin/
معنی: تکین، پهلوان، دلاور، یگانه، خوشتیپ

توسن /toosan/
معنی: اسب سرکش

خاقان /khaaghaan/
معنی: لقب پادشاهان چین و ترک، پادشاه

دایان /daaiaan/
معنی: سرافرازی، تکیه گاه

دومان /dumaan/
معنی: مه، غبار

ساتکین /saatkin/
معنی: ساتگین، پیاله بزرگی که با آن شراب می‌خورده‌اند، شراب، محبوب، مطلوب

سایمان /saaymaan/
معنی: (کردی) (مرکب از سای + مان )، مانند سایه، (در ترکی) به معنی خان بزرگ، محاسب، سایمان در کردی به معنی مانند سایه و در ترکی به معنی خوان بزرگ، محاسب میباشد

سبکتکین /saboktakin/
معنی: خوش قدم، مبارک، نام پدر محمود غزنوی

سبکتین /saboktin/
معنی: نام موسس سلسله غزنویان و پدر سلطان محمود غزنوی

شاهسون /shaahsavan/
معنی: شاه دوست، نام چند طایفه از طوایف ترک در ایران

طرخان /tarkhaan/
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام سردار چینی در سپاه افراسیاب تورانی

قاآن /gha aan/
معنی: پادشاه بسیار عادل و بخشنده

قراتکین /gharatakin/
معنی: غلام سیاه، نام یکی از امیران سامانی

قزل ارسلان /ghezelarsalaan/
معنی: شیر سرخ و نیرومند

گالان /gaalaan/
معنی: آینده

گالین /gaalin/
معنی: ستبر، ضخیم

نویان /noyaan/
معنی: امیر سپاه، شاهزاده، لقب سلاطین و بزرگان ترک

یاسان /yaasaan/
معنی: لایق و سزاوار، نام یکی از پیغمبران باستانی ایران

اسم پسر که به ن ختم شود – کردی

اردلان /ardalaan/
معنی: جای و مکان مقدس، نام طایفه ای از ایلات کرد ایران

آدان /aadaan/
معنی: مفید سودمند

بارزان /baarezan/
معنی: بارِز (نامِ قوم بارز یا بارزان یا بارجان، تاریخ این قوم به پیش از اسلام میرسد و نام آن از دوره‌ی ساسانیان در متون ضبط شده است)

بارمان /baarmaan/
معنی: شخص محترم و لایقِ دارای روح بزرگ، از شخصیتهای شاهنامه

باشوان /baashoan/
معنی: نام کوهی در بانه، آشیانه

بخشان /bakhshaan/
معنی: دهش، بخشش

برزان /barzaan/
معنی: برز، شکوه و جلال، عظمت، دارای قدرت، نیرومند و با شکوه، فراز

برزآفرین /barzaafarin/
معنی: تشویق بزرگ

بوبان /buban/
معنی: به‌سوی بالا

بوتان /butaan/
معنی: لهجه‌ای در زبان کردی

بوژان /buzhaan/
معنی: نمو کردن، شکوفا شدن، به خود بالیدن

پسیان /pesyaan/
معنی: خمیده، سست شده

خاوین /khaavin/
معنی: پاک سرشت

داوین /daavin/
معنی: سرافرازی، تکیه گاه

راژان /raazhaan/
معنی: خوابیدن، جنبیدن گهواره، روستایی در بخش سلوانا، شهرستان ارومیه

روژبین /roozhbin/
معنی: بیننده‌ روز، راهنما و هدایت کننده به روز و روشنایی

روژمان /roozhmaan/
معنی: روشن مانند روز، کسی که دارای فکر باز و اندیشه روشن است

سیروان /sirvaan/
معنی: عربی ساربان، نام رودی در غرب ایران که از استان های کردستان و کرمانشاه می‌گذرد

سیوان /sivaan/
معنی: ماه

شوان /shavaan/
معنی: شبان، چوپان، نگهبان گله

ماردین /maardin/
معنی: نام یکی از شهرهای کردستان ترکیه است که در دامنه جنوبی قراجه داغ واقع است

نیوان /nivaan/
معنی: پهلوان و دلیر و شجاع، نام مادر انوشیروان، همسر قباد پادشاه کیانی

هورامان /hooraamaan/
معنی: منطقه‌ایی در کردستان

هولان /hulaan/
معنی: چوگان بازی

هیمن /himan/
معنی: آرام، موقر، شکیبا

 

اسم پسر که به ن ختم شود – لری

آرمین /aarmin/
معنی: مرد همیشه پیروز، از شحصیت های شاهنمامه

آروان /aarvaan/
معنی: معادل آرین به معنی ایرانی، آریایی، ایران؛ هم چنین نام روستایی در قزوین و نام یکی از طایفه های لرستان

آرمن /aarmon/
معنی: آرزو

آستن /aaston/
معنی: صخره پلکانی

آوان /aavaan/
معنی: سلسله پادشاهی در لرستان

اوسین /osin/
معنی: افسون، دعا

بردین /bardin/
معنی: نام پسرانه لری به معنای مثل سنگ و کنیه از رویین تن (لری تمام لرها)T معنی سنگی و مقاوم نیز برایش آمده است، نام طایفه ای از اسیوند

پریوان /privaa/
معنی: دستیار شبان، آنکه گوشه و کنار را شبانی می دهد

حامین /haamin/
معنی: حمایتگر

دامون /daamoon/
معنی: دشت و صحرا، از حکمای قدیم یونان و از فیثاغوریان

تاشین /taashin/
معنی: همچون صخره، سخت و مقاوم

تاوین /taavein/
معنی: برابر، همسان، میزان

تیفون /tifoon/
معنی: طوفان، موج

چیگین /chigin/
معنی: همچون جان، عزیز جانی

هیرمان /hirmaan/
معنی: به یاد ماندنی

اسم پسر که به ن ختم شود – گیلکی

آهین /aahin/
معنی: آهن

 

اسم پسر که به ن ختم شود – عربی

ابوالحسین /abolhosein/
معنی: پدر حسین

ابوالمحسن /abol-mohsen/
معنی: پدر نیکوکار

احسان /ehsaan/
معنی: خوبی، نیکی، نیکویی، (به مجاز) بخشش، انعام، نیکویی کردن، (در تصوف) نیکی کردن در مقابل بدی دیگران

احمدحسین /ahmadhosein/
معنی: از نامهای مرکب، از احمد و حسین.

اختیارالدین /ekhtiaaroddin/
معنی: آن که دین او را انتخاب کرده است.

اخوان /ekhvaan/
معنی: برادران ، دوستان

اردیان /ardiyaan/
معنی: به معنی مقدس

اردین /ardin/
معنی: راستین و بزرگوار

ارزین /arzin/
معنی: ارزشمند، ارجمند، دارای جاه و مقام، دارای حرمت و عزت و احترام، نگه دارنده راستی و درستی، نام فرماندار پارس هنگام یورش اسکندر به ایران

ارکان /arkaan/
معنی: رکنها، مبناها، پایه‌ها، (به مجاز) بزرگان، اعیان، کارگزاران و کارگردانان حکومت

اصیل الدین /asil-ol-din/
معنی: دارای اصالت در دین، نام پسر خواجه نصیرالدین طوسی

اعلون /alawn/
معنی: برترین

اعین /ayan/
معنی: چشمها

افتخارالدین /eftekhaarodin/
معنی: موجب افتخار دین

افنان /afnaan/
معنی: شاخه های درخت

اکمل الدین /akmaloddin/
معنی: کاملتر در دین

الیاسین /elyaasin/
معنی: نام دیگر الیاس پیامبر (ع)

امان /amaan/
معنی: بی بیم شدن، بی ترس، ایمن، حفاظت، عنایت، زنهار، پناه، ایمنی، آرامش

امن /amn/
معنی: آسایش، امن وامان

امیر ارسلان /amir arsalaan/
معنی: امیر و پادشاه شجاع و دلیر (عربی و ترکی است)

امیراحسان /amir ehsaan/
معنی: امیر بخشنده، امیر نیکوکار

امیرحسین /amir hosein/
معنی: امیر خوب و نیکو، پادشاه نیک، حاکم صاحب جمال

امیرسبحان /amir sobhaan/
معنی: امیر و پادشاه پاک و منزه

امیرعرفان /amir erfaan/
معنی: فرمانروای آگاه، امیر و پادشاه عارف، حاکمی که اهل شناختن حق تعالی است

امیرمتین /amir matin/
معنی: امیر و پادشاه محکم و استوار و با وقار

امیرمحسن /amir mohsen/
معنی: پادشاه و امیر احسان کننده و امیر نیکوکار و نیکو کردار

امیریاسین /amir yaasin/
معنی: نام مرکب از امیر و یاسین

امین /amin/
معنی: استوار، امانت دار، ثقه، درستکار، درست، درست کردار، صالح، موتمن، معتمد، موثق

امین الدین /aminoddin/
معنی: مورد اعتماد دین و آیین

امین حسین /aminhossein/
معنی: نام مرکب از امین و حسین، خوب و نیکو، درستکار و امانتدار، حسین درستکار و امانتدار

اوحدالدین /ohadoddin/
معنی: یگانه در دینداری

ایمان /imaan/
معنی: اطمینان، اعتقاد، باور، باورداشت، عقیده، گرویدن

آمین /aamin/
معنی: برآور، بپذیر، اجابت کن

آیتین /ayatain/
معنی: دو نشانه

بادون /baadun/
معنی: صحرا نشینان

باهرالدین /baaheroddin/
معنی: مشهور در دین

بدرالدین /badroddin/
معنی: آنکه در دیندکامل و درخشان است

بدیع الزمان /badiozamaan/
معنی: یکتا و یگانه زمانه، آنکه در عصر خود بی همتاست

برهان /borhaan/
معنی: دلیل، حجت، حجت روشن، دلیل قاطع، از واژه‌های قرآنی، نام پادشاهی از طبقات سلاطین اسلام

برهان الدین /borhaanoddin/
معنی: برهان دین، دلیل دین، حجت دین

بطن /batn/
معنی: اندرون، نهان

بنان /banaan/
معنی: انگشتان، سرانگشتان

بهاالدین /bahaaoddin/
معنی: آن که به آئین و دین خود ارزش دهد

تاج‌الدین /taajoddin/
معنی: تاجِ دین، مورد افتخار برای دین

تحسین /tahsin/
معنی: ستودن و تمجید کردن، مورد ستایش قرار دادن، آفرین گفتن و نیک شمردن

تقی الدین /taqiyyaddin/
معنی: پرهیزگار در دین

تین /tin/
معنی: انجیر

ثامن /saamen/
معنی: هشتم، هشتمین

ثعبان /soban/
معنی: اژدها

ثمن /saman/
معنی: قیمت

ثهلان /sahlaan/
معنی: نام کوهی است که شعرا به آن تمثل می کنند

جبران /jebraan/
معنی: قدرت، توانایی، جبران خلیل جبران، نویسنده و شاعر معاصر عرب

جلال الدین /jalaaloddin/
معنی: شکوه و عظمت دین

جمال الدین /jamaaleddin/
معنی: زیبایی دین، چهره دین، موجب زیبایی دین

جنان /janaan/
معنی: بهشت ها، باغ ها، دل، قلب

حاجزین /haajezin/
معنی: مدافعان

حاسن /haasen/
معنی: زیبا، نیکو، کنایه از ماه

حافظ الدین /haafezoddin/
معنی: آن که محافظ و نگهبان دین است

حبان /hobaan/
معنی: نام یکی از صحابه پیامبر (ص)

حجت الدین /hojatoddin/
معنی: آن که دلیل و برهان دین است

حسام الدین /hesaamoddin/
معنی: شمشیر دین

حسان /hesaan/
معنی: بسیار نیکو، بسیار خوب، نیکروی

حسن /hasan/
معنی: نیکو، جمیل

حسون /hassoon/
معنی: نام پرنده‌ای، سهره، در گویش‌های محلی خوزستان مُصَغر حسن و گاه برای تحبیب به معنی حسن دوست داشتنی

حسین /hossein/
معنی: خوب، نیکو، نام سومین امام شیعیان

حصین /hasin/
معنی: بلند، استوار، محکم

حنین /hanin/
معنی: اشتیاق، ناله، زاری

حیان /hayyaan/
معنی: زنده

حیران /heyraan/
معنی: سرگردان، متحیر

خطیرالدین /khatiroddin/
معنی: بزرگ دین و آئین

خلیل‌الرحمان /khalilorahmaan/
معنی: خلیل الله

خیرالدین /kheiroddin/
معنی: آن که در دین بهترین است

ذوالقرنین /zolgharneyn/
معنی: صاحب دو شاخ و نشانه قدرت

ذوالنون /zonoon/
معنی: صاحب و همدم ماهی، لقب یونس پیامبر

ذی القرنین /zelgharneyn/
معنی: نام فرمانده ای، صاحب دو شاخ

رزین /razin/
معنی: نام پسرانه و دخترانه به معنی شاخه‌ی تازه‌ای که از بیخ درخت برآید، زاده‌ درخت مو

رشیدالدین /rashidodin/
معنی: صاحب رای و عقیده در دین، رشد یافته در دین

رضی الدین /raziyaddin/
معنی: راضی در دل

رفیع الدین /rafioddin/
معنی: آنکه در دین بلند مرتبه است

رکن /rokn/
معنی: سپاه

رکن الدین /roknaddin/
معنی: پایه و اساس دین

رمان /rommaan/
معنی: انار

رمضان /ramazaan/
معنی: ماه نهم سال قمری، ماه روزه

روح الامین /rooholamin/
معنی: لقب جبرئیل یکی از چهار فرشته مقرب درگاه خدا

روح‌الامین /roholamin/
معنی: جبرائیل، روح نام جبرئیل است و امین صفت اوست

روح‌الدین /rohodin/
معنی: روان دین

زارعون /zaareoon/
معنی: کشاورزان

زکی الدین /zakioddin/
معنی: پارسا در دین

زیدان /zeidaan/
معنی: نام نویسنده‌ای عرب، او نخستین نویسنده عرب است که به سبک نویسندگان اروپایی مطالب علمی و تاریخی اسلامی را به صورت رمان منتشر کرد

زین الدین /zeynaddin/
معنی: موجب آرایش و زینت دین

زین العابدین /zeynolabedin/
معنی: زینت و آرایش، عبادت کنندگان، لقب امام چهارم

سبحان /sobhaan/
معنی: پاک، منزه، از نامهای خداوند

سدیدالدین /sadidaddin/
معنی: استوار در دین و آیین

سدین /saddayn/
معنی: دو کوه سدآسا

سعدون /sadon/
معنی: خوشبخت

سلوان /solvaan/
معنی: داروی بی غمی، مهره افسون، نام چشمه ای

سناءالدین /sanaaoddin/
معنی: موجب روشنی دین و آیین

سنن /sonan/
معنی: طریقه ها، رویه ها

سیف الدین /sayfaddin/
معنی: شمشیر دین

سینین /sinin/
معنی: نام کوهی در شبه جزیره سینا

شادن /shaaden/
معنی: آهوی جوان که تازه شاخ بر آورده است، بچه آهو، زیبا و لطیف مانند بچه آهو

شاربون /shaarebon/
معنی: نوشندگان

شاربین /shaarebin/
معنی: نوشندگان

شاکرون /shaakeroon/
معنی: سپاسگزاران

شرف الدین /sharafoddin/
معنی: موجب آبروی و اعتبار دین و آیین

شریف الدین /sharifoddin/
معنی: دارای دین و آیین پاک

شفاءالدین /shafaaoddin/
معنی: شفا و درمان دین

شکران /shokraan/
معنی: سپاسگزاری، شکرگزاری

شمسان /shamsaan/
معنی: منسوب به شمس

صابرین /saaberin/
معنی: صبر کنندگان

صابئون /saabeoon/
معنی: دارندگان آیین صابئی

صارم الدین /saaremodin/
معنی: مرد دلاور در دین

صارمین /saaremin/
معنی: قطع کنندگان، میوه چینان

صاین /saayen/
معنی: نگه دارنده، محافظ، (به مجاز) حفظ کننده‌ خویشتن از گناه، پرهیزکار

صائن /saaen/
معنی: پرهیزگار، نگاهدارنده

صائن الدین /saaenodin/
معنی: پرهیزگار در دین

صدران /sadraan/
معنی: صدر (عربی) + ان (فارسی) رؤسا و بزرگان

صدفین /sadafain/
معنی: دو کوه

صفوان /safvaan/
معنی: تخته سنگ، سنگ خالص و صاف

صفوت الدین /safvataddin/
معنی: برگزیده دین و آیین

صلاح الدین /salaahaddin/
معنی: موجب نیکی در دین

صمصام الدین /samsaamoddin/
معنی: شمشیر برنده دین

صنعان /sanaan/
معنی: منسوب به صنعا (نام شهری در یمن) است، صنعانی، از مردم صنیعا

ضامن /zaamen/
معنی: ضمانت کننده

ضان /zaan/
معنی: میش

ضیمران /zaymaraan/
معنی: ریحان، سبزی معطر و خوردنی

طائفین /taaefin/
معنی: مسافران غریب

طغیان /toghyaan/
معنی: سرکشی، تجاوز

طین /tin/
معنی: گل

ظاهرین /zaaherin/
معنی: پیروزمندان

عابدین /aabedin/
معنی: عبادت کنندگان

عافین /aafin/
معنی: بخشندگان

عالمون /aalemoon/
معنی: دانشمندان، دانایان

عالین /aalin/
معنی: بلند مرتبگان

عبدالرحمن /abdolrahmaan/
معنی: بنده پروردگار بخشاینده، نام نویسنده و شاعر نامدار قرن نهم، عبدالرحمن جامی

عبدالمحسن /abdolmohsen/
معنی: بنده خدای نیکوکار

عبدالمومن /abdolmomen/
معنی: بنده مومن و با ایمان

عرفان /erfaan/
معنی: شناختن و دانستن بعد از نادانی، تصوف، الهیات، حکمت، شناخت، علم، معرفت

عصام الدین /esaamaddin/
معنی: بسته دین و آیین

عصمت الدین /esmatoddin/
معنی: پاکدامن در دین

علاء الدین /alaaodin/
معنی: سبب رفعت و بزرگی دین

علاءالدین /alaaedin/
معنی: بزرگوار در دین و آیین

علیمردان /alimardaan/
معنی: علی + مردان

عمادالدین /emaadoddin/
معنی: ستون و پایه دین

عمیدالدین /amidoddin/
معنی: آن که در دین تسلط دارد

عهن /ehn/
معنی: پشم

عیدان /idaan/
معنی: چوبها

عین الدین /eynoddin/
معنی: چشم دین، عزیز در دین

عین الزمان /eynozamaan/
معنی: چشم زمان

عیون /oyoon/
معنی: چشمه ساران

غفران /ghofraan/
معنی: آمرزیدن، بخشش گناه

غلام حسن /gholaamhasan/
معنی: ارادتمند و فرمان بردار حسن (منظور امام حسن(ع))

غلام حسین /gholaamhossein/
معنی: ارادتمند و فرمان بردار حسین (منظور امام حسین(ع))

غیاث الدین /ghiaasaddin/
معنی: فریادرس دین و آیین

فاتحین /faatehin/
معنی: گشایندگان، داوران

فارهین /faarehin/
معنی: ماهران

فاصلین /faaselin/
معنی: داوران

فاطن /faaten/
معنی: زیرک، دانا، آگاه

فتان /fataan/
معنی: بسیار فتنه انگیز، بسیار زیبا و آشوبگر

فتح الدین /fathoddin/
معنی: پیروزی در دین

فرحان /farhaan/
معنی: شادان، خندان

فرحین /farehin/
معنی: شادمان ها، شادی زدگان

فردان /fardaan/
معنی: یکتا، یگانه

فریدالزمان /faridozamaan/
معنی: آن که در زمان خود یگانه و بی نظیر است

فلک الدین /falakoddin/
معنی: نام طایفه ای از کردان

قربان /ghorbaan/
معنی: نزدیک شدن، صدقه، همنشین، در ترکی: ترکش، کماندان

قرن /gharan/
معنی: بالای سر، گیسو، قله کوه، رئیس، نام قبیله ای در یمن

قرون /ghoroon/
معنی: اقوام، نسلها

قرین /gharin/
معنی: نزدیک، صاحب، همنشین، یار، نظیر، مانند

قطران /ghatraan/
معنی: چکیدن آب، قطران تبریزی از شاعران قرن پنجم هجری

قمرالدین /ghamaroddin/
معنی: ماه دین و مذهب

قنوان /ghonvaan/
معنی: خوشه ها

قیام الدین /ghiaamoddin/
معنی: موجب ایستادگی دین و آیین

قیطون /gheytoon/
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام پادشاه مصر در زمان حکومت اسکندر مقدونی

کاتبین /kaatebin/
معنی: نویسندگان

کافی الدین /kaafioddin/
معنی: لایق و کارآمد در دین

کبیرالدین /kabiraddin/
معنی: بزرگ در دین و آیین

کرام الدین /keraamoddin/
معنی: بزرگوار دین

کفلین /keflain/
معنی: دو سهم

کمال الدین /kamaaloddin/
معنی: کامل در دین، سبب کمال دین، اسم یکی از نقاشان معروف اواخر دوره تیموری و اوایل دوره صفوی، کمال الدین بهزاد

لبن /laban/
معنی: شیر

لحن /lahn/
معنی: آهنگ صدا

لسان /lesaan/
معنی: زبان، لغت، سخن، کلام

لطیف الدین /latifoddin/
معنی: لطیف در دین

ماعون /maaoon/
معنی: زکات

ماکرین /maakerin/
معنی: حیله گران، چاره اندیشان

مالکون /maalekun/
معنی: صاحبان، مالکان

مبارزالدین /mobaarezaddin/
معنی: جنگنده در راه دین

مبرمون /mobremoon/
معنی: محکم کنندگان

مبین /mobin/
معنی: آشکارکننده، آشکار، روشن، هویدا، واضح، روشنگر، بیانگر، بیان کننده، نشان دهنده، نشانگر

متتابعین /motaatabeein/
معنی: پیاپی

متین /matin/
معنی: باوقار، جاافتاده، سنگین، موقر، استوار، محکم، پابرجا، رزین، فرهیخته

مجاهدین /mojaahedin/
معنی: مجاهدان

مجنون /majnoon/
معنی: دیوانه

مجیرالدین /mojiraddin/
معنی: پناهنده و دستگیر دین

محزون /mahzoon/
معنی: اندوهگین، غمناک

محسن /mohsen/
معنی: شاهنده، صالح، نیکوکار

محصنین /mohsenin/
معنی: پاکدامنان

محی الدین /mohioddin/
معنی: زنده کننده و احیا کننده دین

مدائن /madaaen/
معنی: شهرها

مدین /madin/
معنی: نام شهر حضرت شعیب

مرسلین /morsalin/
معنی: فرستادگان، فرشتگان

مستبین /mostabin/
معنی: آشکار کننده، روشن گر

مستضعفون /mostazafoon/
معنی: ضعیف نگاهداشته شدگان

مستضعفین /mostazafin/
معنی: ضعیف نگاهداشته شدگان

مستعان /mosta’aan/
معنی: مددکار

مسکن /maskan/
معنی: خانه

مسومین /mosavvamin/
معنی: نشاندارها

مشترکون /moshtarekoon/
معنی: شریکان، مشترکها

مشحون /mashhoon/
معنی: پر و گرانبار

مشرقین /mashreghayn/
معنی: صبح کنندگان، مشرق و مغرب

مصطفین /mostafain/
معنی: برگزیدگان

مصلح الدین /moslehaddin/
معنی: اصلاح کننده در دین

مطمئن /motmaen/
معنی: آرام و استوار

مطهرون /motaharoon/
معنی: پاکیزگان

مطهرین /motahharin/
معنی: پاکیزگان

مظفرالدین /mozaffaraddin/
معنی: پیروز در دین

معزالدین /moezoddin/
معنی: عزیز و گرامی در دین

معین /moein/
معنی: مددکار، یاری دهنده، آب روان

معین الدین /moeinoddin/
معنی: یاور دین

مفتون /maftoon/
معنی: عاشق، شیفته

مقرنین /mogharanin/
معنی: قدرتمندان

مقسطین /moghsetin/
معنی: دادگران

مکان /makaan/
معنی: جا

مکین /makin/
معنی: صاحب مقام، دارای منزلت، محترم

ملکین /malakayn/
معنی: دو فرشته

ملیح الزمان /malihozamaan/
معنی: با نمک روزگار

منتجب الدین /montajabaddin/
معنی: برگزیده دین و آیین

منفقین /monfeghin/
معنی: بخشندگان

منهاج الدین /menhaajoddin/
معنی: راه روشن دین

منیرالدین /moniroddin/
معنی: سبب روشنایی دین

موتمن /motaman/
معنی: امین، مورد اطمینان، وکیل

موتون /motun/
معنی: دهندگان

موذن /moazen/
معنی: آواز دهنده

موزون /mozoon/
معنی: سنجیده

موفق الدین /movafaghoddin/
معنی: موفق در دین

مویدالدین /moayedoddin/
معنی: تایید کننده دین

میزان /mizaan/
معنی: معیار و میزان، ترازو

نصرت الدین /nosrataddin/
معنی: نصره الدین، موجب یاوری دین

نعیم الدین /naeemoddin/
معنی: نعمت دین

نقی الدین /naghioddin/
معنی: برگزیده در دین

وجیه الدین /vajihaddin/
معنی: صاحب مقام در دین

وحیدالدین /vahidoddin/
معنی: بی نظیر و یگانه در دین، نام دانشمندی از معاصران خاقانی

هون /haoon/
معنی: خواری

یاسین /yaasin/
معنی: نام سوره‌ای در قرآن کریم

یامن /yaamen /
معنی: مبارک، خجسته، طرف دست راست

یقین /yaghin /
معنی: یقین

یمین /yamin /
معنی: دست راست، سمت راست، سوگند

یمین الدین /yaminoddin/
معنی: آن که به منزله دست راست دین است

اسم پسر که به ن ختم شود – خارجی

ابن یامین /ebneyAmin/
معنی: بنیامین، از پسران یعقوب که با یوسف از یک مادر بود
ریشه: عبری

ادوین /edvin/
معنی: دوست ، رفیق
ریشه: بین المللی – لاتین

امیر اشکان /amir ashkaan/
معنی: نام مرکب از امیر و اَشکان
ریشه: فارسی – عربی

امیراردلان /amir ardalaan/
معنی: تعبیری امیر سرزمین مقدس و پاک
ریشه: فارسی – عربی

امیربهمن /amir bahman/
معنی: نام مرکب از امیر و بهمن
ریشه: فارسی – عربی

امیرپویان /amir puyaan/
معنی: نام مرکب از امیر و پویان
ریشه: فارسی – عربی

امیرساسان /amir saasaan/
معنی: نام مرکب از امیر و ساسان
ریشه: فارسی – عربی

امیرسامان /amir saamaan/
معنی: حاکم و امیری که امور او به سامان باشد، پادشاهی که متصف به قوّت و توانایی باشد
ریشه: فارسی – عربی

امیرشایان /amir shaayaan/
معنی: پادشاه و امیر لایق و شایسته، حاکم و سردار در خور و سزاوار
ریشه: فارسی – عربی

امیرکیان /amir kiaan/
معنی: امیر پادشاهان، پادشاه پادشاهان، امیر و پادشاه بزرگان و سروران
ریشه: فارسی – عربی

امیرکیوان /amir keyvaan/
معنی: نام مرکب از امیر و کیوان
ریشه: فارسی – عربی

امیرماهان /amir maahaan/
معنی: نام مرکب از امیر و ماهان
ریشه: فارسی – عربی

امیرهمایون /amir homaayoon/
معنی: فارسی) امیر فرخنده و خجسته، پادشاه و حاکمی که دارای تاثیر خوب و نیکوست
ریشه: فارسی – عربی

اولین /evelin/
معنی: خوش آیند، دلپذیر
ریشه: بین المللی – لاتین

ایرسون /irsun/
معنی: زرورق ، طلق
ریشه: بین المللی – یونانی

آدرین /aadrin/
معنی:  آدریانوس، به فتح ی، یکی از پادشاهان روم که فتوحات زیادی داشت و به ادبیات علاقمند بود
ریشه: بین المللی – لاتین

آرژان /aarzhaan/
معنی: نقره
ریشه: بین المللی – فرانسوی

آزران /aazaraan/
معنی: منسوب به آزر، آزر نام پدر یا عموی حضرت ابراهیم و همچنین نام نژادی از اسب است که پاهایش سیاه و دستانش به رنگی دیگر است
ریشه: عبری

آلن /aalen/
معنی: بشاش، امیدوار
ریشه: بین المللی – انگلیسی

آن /aan/
معنی: توفیق دهنده، فیض بخش
ریشه: عبری

آنتی گون /aantigun/
معنی: حاکم بابل درزمان اسکندرمقدونی
ریشه: بین المللی – لاتین

برهمن /barahman/
معنی: نام و عنوان پیشوایان روحانی هندو، راست گفتار و کردار
ریشه: بین المللی – هندی

بنجامین /benjaamin/
معنی: بنیامین، ضامن، کفیل
ریشه: عبری

بنیامین /benyaamin/
معنی: پسر دست راستِ من، آخرین پسر حضرت یعقوب (ع) و برادر تنی حضرت یوسف (ع)
ریشه: عبری

تیگران /tigraan/
معنی: خوب و پسندیده
ریشه: بین المللی – ارمنی

حانان /haanaan/
معنی: رحیم، نام یکی از دلاوران در زمان داوود
ریشه: عبری

حانون /haanun/
معنی: صاحب نعمت
ریشه: عبری

داتان /daataan/
معنی: مربوط به چشم، نام یکی از روسای یهود
ریشه: عبری

ساردین /saardin/
معنی: سمارسیس، سردین، نوعی ماهی شبیه به شاه ماهی
ریشه: بین المللی – فرانسوی

سارگن /saargon/
معنی: شاه عادل و مهربان
ریشه: بین المللی – ارمنی

سامسون /saamson/
معنی: مثل خورشید، انگلیسی شده شمشون پهلوان یهود
ریشه: عبری

شمعون /sham’oon/
معنی: شنونده، نام یکی از برادران یوسف (ع)
ریشه: عبری

فاران /faaraan/
معنی: معرب ازعبری، موضع مغازه‌ها، نام دشتی که بنی اسرائیل در آن جا گردش می کردند
ریشه: عبری

قازان /ghaazaan/
معنی: پادشاه مغولی ایران
ریشه: بین المللی – مغولی

کنعان /kan’aan/
معنی: حلیم، بردبار، پسر چهارم حام پسر نوح
ریشه: عبری

لابان /laabaan/
معنی: عبری از عربی، لین، سفید، نام پدر همسر یعقوب (ع)
ریشه: عبری

لاوان /laavaan/
معنی: لابان، عبری از عربی، لین، سفید، نام پدر همسر یعقوب (ع)
ریشه: عبری

لاویان /laaviaan/
معنی: یکی از اسفار و کتب تورات
ریشه: عبری

لئون /leon/
معنی: شیر درنده
ریشه: بین المللی – فرانسوی

ماتیکان /maatikaan/
معنی: نام پسر بزرگ جغتای از فرماندهان مغول
ریشه: بین المللی – مغولی

مارلین /maarlin/
معنی: برج، پناهگاه، مارلن
ریشه: عبری

ماگدولین /maagdoolin/
معنی: ماخوذ از مجدلیه، عهد جدید، انجیل
ریشه: بین المللی – انگلیسی

مدیان /mediaan/
معنی: دشمنی، نام یکی از فرزندان ابراهیم
ریشه: عبری

ناتان /naataan/
معنی: بخشش، داده شده، نام پیامبری یهودی
ریشه: عبری

نرمان /normaan/
معنی: نورمن، امیدوار، امیدبخش
ریشه: بین المللی – انگلیسی

نیسان /neysaan/
معنی: نام دومین ماه فصل بهار، اردیبهشت، بارانی که در اردیبهشت می بارد، باران بهاری، نی زار، محل روییدن نی
ریشه: بین المللی – سریانی

واران /vaaraan/
معنی: نامی که مورخان یونانی به پادشاهان ایرانی که نامشان بهرام بوده داده‌اند (به کردی: باران)
ریشه: بین المللی – یونانی

وارتان /vaartaan/
معنی: نام پسر بلاش اول پادشاه اشکانی
ریشه: بین المللی – ارمنی

وارطان /vaartaan/
معنی: وارتان
ریشه: بین المللی – ارمنی

واروژان /vaaroozhaan/
معنی: کبوتر نر
ریشه: بین المللی – ارمنی

وازگن /vaazgen/
معنی: دونده
ریشه: بین المللی – ارمنی

ویجن /vijen/
معنی: بیژن، جهش
ریشه: بین المللی – ارمنی

ویویان /viviyaan/
معنی: با روح زنده و جالب
ریشه: بین المللی – لاتین

هادان /haadan/
معنی: معرب ازعبری، نام پدر ساوه همسر ابراهیم (ع)
ریشه: عبری

هرمان /hermaan/
معنی: نام یکی از پادشاهان یونانی
ریشه: بین المللی – یونانی

یابین /yaabin/
معنی: کسی که از خداوند مراقبت می کند
ریشه: عبری

 

سخن آخر

در این مطلب لیستی کامل از اسم پسر که به ن ختم شود را ملاحظه کردید؛ آیا شما نیز اسم پسر که به ن ختم شود سراغ دارید؟ اسامی دیگری که در این لیست نیامده اند را در انتهای همین مطلب برای ما بنویسید.

شما می توانید لیست اسم دختر که به ن ختم شود را نیز در انگیزه بخوانید.