آویشن یکی از شناخته شده‌ترین گیاهان دارویی از تیره نعنا است. آویشن درختچه‌ای کوتاه و پرشاخه است که برگهای نازک و متقابل دارد. دارای گل‌هایی سفید چتری و منفرد است. در روایات از آن به صعتر یاد شده است. محمد زکریای رازی معتقد است آویشن نفخ شکن، موجب حرارت بدن و هضم غذا است.
خواص درمانی آویشن به روایت امامان
خوش بو کننده دهان
در منابع اسلامی از این گیاه به عنوان گیاهی برای درمان ناراحتی های معده و مفید به حال کلیه یاد شده که به دستگاه گوارش نیز کمک می کند. از جمله در روایتی آمده است که : السَّعْتَرُ وَ الْمِلْحُ یَطْرُدَانِ الرِّیَاحَ عَنِ الْفُؤَادِ وَ یَفْتَحَانِ السُّدَدَ وَ یُحْرِقَانِ الْبَلْغَمَ وَ یُدِرَّانِ الْمَاءَ وَ یُطَیِّبَانِ النَّکْهَهَ وَ یُلَیِّنَانِ الْمَعِدَهَ وَ یُذْهِبَانِ الرِّیَاحَ الْخَبِیثَهَ مِنَ الْفَمِ وَ …؛ آویشن و نمک چون دربرهم قرار گیرند بادهارا از دل بیرون می راند، انسدادها را می گشاید، بلغم را می سوزاند، بوی دهان را خوش می سازد، معده را نرمی می دهد، بوهای بد را از دهان می برد و…
مردی خدمت امام هشتم از رطوبت مزاج و علاج آن سوال نمود .آن حضرت دستور داد که آویشن را بکوبد و ناشتا بخورد.
توصیه طب سنتی
دیگران چه می‌خوانند؟۱- آویشن مقوی معده و اعصاب است و به علت عطر و طعم مطبوعی که دارد، یک داروی اشتها آور و هاضم غذا است.
۲- آویشن یک داروی ضد تشنج (آنتی اسپاسمودیک) است و تعداد زیادی از بیماری های مختلف که ظاهراً هیچ گونه شباهتی با یکدیگر ندارند و همه آن ها به علت تشنج رگ ها و ماهیچه های صاف و مجاری داخلی بدن بروز می کنند را معالجه می کند.
۳- آویشن گازهای روده ها را جذب کرده و از بین برده و در درمان نفخ معده و روده ها مؤثر است.
۴- آویشن گردش خون را تحریک و جریان آن را منظم می کند.
۵- آویشن هوش و قوه ادراک را زیادی می کند.
۶- آویشن اعمال اعضای جنسی را در بدن تحریک و تقویت می کند.
۷- آویشن در درمان بیماری های ریوی، زکام، برونشیت، آسم، گریپ، سیاه سرفه و آنژین مفید بوده و خلط آور خوبی است.
۸- آویشن ترشح آب دهان، ترشح عرق و ترشح بول را زیاد می کند و از این لحاظ آن را در بیماری های مربوط مورد استفاده قرار می دهند.
۹- ترشح صفرا را زیاد می کند و آن را به جریان می اندازد، بنابراین سلول های کبد را به کار و فعالیت وا می دارد
۱۰- آویشن قاعده آور (مدر طمث) است و در بانوانی تجویز می شود که قاعده آنان بند آمده است، یا اینکه ترشحات سفید در آن ها دیده می شود.
۱۱- آویشن به علت وجود تیمول که در آن است یک ضدعفونی و ضد انگل قوی است و انواع کرم های روده از قبیل تریکوسفال آنکیلوستوم و اکسیور (کرمک) را می کشد و علاوه بر کشتن کرم ها، تخم کرم را نیز از بین می برد.
۱۲- از آویشن، اسانسی می گیرند که مُسکّن بسیار خوبی برای درمان دردها است و این اسانس را در ترکیب بم ترانکیل و بم اپودلدوک که پمادهای مسکّن خیلی مؤثری هستند، داخل کرده و به طور موضعی آن را استعمال می کنند (به پوست بدن می مالند).
۱۳- شستن سر با جوشانده غلیظ آویشن (ده گرم آویشن را در صد گرم آب جوشانیده، صاف کرده به کار برند) موجب جلوگیری از ریزش موی سر و تقویت پیازهای آن می شود و اگر به آن مداومت کنند موی سر را می رویاند.
۱۴- از همه خواص مهمتر، خاصیتی است که در رأس همه قرار دارد و آن وجود آنتی بیوتیک های قوی در آن است. ((آویشن ضد باکتری و ضد عفونی کننده خیلی قوی است))، به همین جهت آن را مثل آنتی بیوتیک ها در بیماری های میکروبی و عفونت های داخلی بدن (به طور جوشانده یا دم کرده) تجویز می کنند.
همچنین در روایات دیگری امده است که آویشن در درمان بیماری‌های ریوی، برونشیت، آسم، سیاه سرفه، نشانه‌های سرماخوردگی و احتقان بینی مفید دانسته شده و خلط آور خوبی است
* از امام کاظم (ع) نقل است که داروی امیر مؤمنان علیه‌السلام، آویشن بود. ایشان می‌فرمودند: آویشن برای معده پرزی همانند پرز پارچه‌های مخمل میشود.
* امام صادق (ع) فرمودند که چهار چیز چشم را جلا می‌دهند، سودمندند و زیانی ندارند. وقتی از امام در مورد آن چهار چیز پرسیدند، فرمود: آویشن و نمک، وقتی با هم باشند، و نانخواه و گردو، وقتی با هم باشند.
* در مورد آویشن و نمک می‌فرمایند: بادها را از دل بیرون می‌راند، انسدادها را می‌گشاید، بلغم را می‌برد و می‌سوزاند، بوی دهان را خوش، معده را نرمی داده و مایعات جنسی را افزایش می‌دهد و برای عملکرد جنسی (نعوظ) مفید است.
* در کتاب دیگری در خواص آویشن از احادیث آمده است که معده را پالایش می‌کند و در جایی دیگر آمده است که پرز معده را می‌رویاند.
در توضیح بحث پرزها می‌توانیم این‌گونه توجیه کنیم که آویشن به دلیل حرارت و از بین برندگی و زدایندگی که دارد، رطوبت‌ها و بلغم‌های مانده در سیستم گوارش را حل کرده و از بین می‌برد و جلا می‌دهد.
وقتی رطوبت‌های زائد و مواد زائد بینابین پرزها و چین و چروک گوارش از بین رفت، پرزها خود را بیشتر نشان می‌دهند و این عملکرد پرزها را تقویت می‌کند
همچنین در روایات آمده است که مردی در خدمت امام رضا(ع) از رطوبت مزاج و راه درمان آن سؤال نمود. حضرت به او فرمود: آویسن را بکوب و ناشتا بر دهان بریز. و در برخی احادیث آمده است که آویشن، پرز معده را می رویاند و معده را پالایش می دهد .بلغم را بر طرف کرده و انسان را از لقوه در امان می دارد.
سخن اخر
با توجه به اهمیت و تاکید روایات به مصرف آویشن پیشنهاد میشود حتما از این داروی معجزه آسا گیاهی، برای درمان استفاده کنید. اگر مایل هستید میتوانید آویشن کوهی را برای استفاده و درمان مصرف کنید. پیشنهاد میشود مقاله خواص آویشن کوهی ؛ ۲۵ خاصیت بی‌نظیر در درمان انواع بیماری‌ها در سایت انگیزه بخوانید و نظرات و پیشنهادات خود را درباره آن در این صفحه با ما به اشتراک بگذارید.