آموزش مقدماتی عکاسی (الفبای عکاسی)

عکاسی یک هنر سرگرم کننده است. اگر با عکاسی آشنایی چندانی ندارید و تصمیم به یادگیری آن نموده‌اید ابتدا باید اصول اولیه آن را یاد بگیرید.

اگر به تازگی دوربین آرزوهای خود را بدست آورده و خریداری کرده‌اید، احتمالا کمی در یادگیری سریع کار با آن و شناخت تنظیمات و آپشن‌های آن سر در گم هستید و به کمک نیاز خواهید داشت. چندین آموزش عکاسی برای تازه کارها وجود دارند که فوت و فن عکاسی را با روشی برنامه‌ریزی شده آموزش می‌دهند. اما پیش از شروع کار هر عکاس باید ۳ مفهوم اساسی را بیاموزد: درجه بندی سرعت شاتر دوربین چگونه است. فاصله کانونی چه تأثیری بر کادر می گذارد و دیافراگم دوربین چگونه وضوح عکس را کنترل می‌کند. در ادامه این مطالب را به شما خواهیم آموخت.

اصول مقدماتی عکاسی

درس اول دوربین: شناخت درجه‌بندی سرعت شاتر

سرعت شاتر یکی مهمترین مواردی است که باید با آن آشنا شوید و همواره نوع عملکرد آن را را به خاطر داشته باشید. سرعت شاتر یکی از دو راه موجود برای کنترل نور عکس است (راه دیگردیافراگم لنز است). سرعت شاتر اکثرا در مواردی که سوژه در حال حرکت است اهمیت دارد؛ اما به طور معمول در عکاسی روزانه، نباید نگران سرعت شاتر بود. تنها کافی است سرعت شاتر به اندازه‌ای باشد که از تار شده عکس در اثر لرزش دست جلوگیری کند. هنگامی که درحال عکاسی از سوژه متحرک با سرعت بالا عکس هستید از قانون دیگری برای سرعت شاتر باید پیروی کنید. هر چه شاتر به مدت طولانی‌تری باز نگهداشته شود، سوژه از مسافت بیشتری در زمان نورگیری حرکت می‌کند. همواره به یاد داشته باشید برای ثبت سوژه مورد عکاسی به صورت ثابت بایدسرعت شاتر را بالا تنظیم کنید. همانگونه که اغلب عکاسان ورزشی عمل می‌کنند. تکنینک دیگری هم هست که عکاسان ورزشی از آن پیروی می‌کنند و با نامتکنیک پنینگ Panning شناخته می‌شود. در این تکنیک با فوکوس بر روی سوژه دوربین را با سرعت سوژه و در جهت حرکت سوژه حرکت می‌دهند و همزمان دکمه شاتر را فشار می‌دهند. عملکرد این تکنینک موجب می‌شود تا پس‌زمینه سوژه تار و خود سوژه به صورت واضح ثبت شود و اینگونه عکاسی باعث می‌شود حرکت سوژه در تصویر دیده شود.

درس دوم دوربین: چگونگی تأثیر فاصله کانونی بر کادر عکاسی

در ابتدا دانستن این نکته ضروری است که لنزها را با توجه به فاصله کانونی شان دسته بندی می‌کنند و این دسته‌بندی‌ها اطلاعات زاویه دید لنزها را به شما می‌گویند. مبحث لنزها و فاصله کانونی مبحث بسیار جذابی است و خرید لنزهای مختلف نیز اشتیاق بسیاری را در شما برای عکاسی بیدار می‌کند. حتی برای آن دسته از دوستان که با مشکل بودجه در رابطه با تهیه دوربین دلخواه خود مواجه هستند پیشنهاد می‌شود که یک دوربین نسبتا ارزانتر به همراه لنزهایی مناسب و متفاوت خریداری کنند. یعنی اگر می‌خواهند تجربه عکاسی‌شان را بالا ببرند بهتر است بودجه خود را صرف خرید لنزهای خوب کنند.
 
نکته مهم: هر چه فاصله کانونی کمتر باشد، زاویه دید بیشتری وجود خواهد داشت. لنزهای با فاصله کانونی پایین، لنزهای Wide (واید – عریض) نام دارند.
 
در زمان عکاسی با لنز واید مثلا زمان استفاده از لنزهایی با فاصله کانونی بین ۱۰ تا ۱۸mm، محدوده بیشتری درون کادر قرار می‌گیرد و البته به دنبال آن اجسام در تصویر کوچکتر خواهند بود. هرچه فاصله کانونی بیشتر باشد مانند فاصله کانونی بین ۱۰۰ تا ۲۰۰mm، بدیهی است که زاویه دید دوربین کمتر خواهد شد. با این فاصله کانونی محدوده کمتری درون کادر خواهیم داشت و بدیهی است که سوژه‌ها در عکس دقیق‌تر و بزرگتر به چشم خواهند آمد. به این لنزها Telephoto ،Tele یا تِلهِ می‌ِگویند. این روزها اکثر لنزها، لنز Zoom (زوم) هستند. این لنزها برای عکاسی بسیار مناسبند چرا که محدوده‌ای میانه از فاصله کانونی را پوشش می‌دهند. برای مثال لنز ۱۸-۵۵mm که اکثرا به همراه بسیاری از دوربین‌ها به فروش می‌رسد؛ فاصله کانونی بین ۱۸ mm تا ۵۰mm را پوشش می‌دهد. در نتیجه با آن می‌توان از فاصله کانونی واید تا فاصله کانونی نسبتاً تله را در قالب یک لنز داشت. این لنزها گزینههای مناسبی برای شروع هستند و محدوده قابل قبولی از فاصله کانونی را تحت پوشش قرار می‌دهند. اما دیر یا زود برای بزرگتر کردن محدوده فاصله کانونی و کسب تجارب بیشتر، مشتاقانه به دنبال خرید لنزهای دیگر نیز می‌روید.

درس سوم دوربین: رابطه بین فوکوس و دیافراگم

دیافراگم لنز یکی دیگر از فاکتورهای تعیین کننده نور عکسهای شما می‌باشد. دیافراگم مقدار نوری که به سنسور دوربین می‌رسد را کنترل می‌کند. در حالی که سرعت شاتر مدت زمان رسیدن این نور به سنسور را معین می‌کند. اندازه دیافراگم دوربین علاوه بر مقدار نور ورودی به لنز عمق میدان عکس را نیز تعیین می‌کند. عمق میدان کم به این معناست که تنها سوژه اصلی با وضوح کامل دیده می‌شود و هر عنصر دیگری در پس زمینه یا میان سوژه و دوربین محو می‌شود. با استفاده از دیافراگمی باز مانند f/4 به چنین حالتی دست پیدا خواهیم کرد. به همین ترتیب می‌توان با انتخاب دیافراگمی بسته مانند f/22 محدوده عمق میدان یعنی آنچه درون کادر وضوح بالایی دارد را بزرگتر کنید. این کار باعث واضح شدن سوژه‌های با فاصله از هم به اندازه قابل قبولی خواهد شد. شناخت سیستم فوکوس خودکار دوربین برایتان بسیار مفید خواهد بود چراکه در اینصورت خواهید فهمید فوکوس دوربین در کدام قسمت کادر است و بدین ترتیب با کنترل آن می‌توانید از فوکوس دوربین روی قسمتی که در نظر دارید اطینان حاصل کنید. علاوه بر فوکوس باید حواستان به دیافراگم و تأثیر آن بر روی عمق میدان عکس هم باشد. همواره با در نظر گرفتن این دو فاکتور مهم به راحتی می‌توانید زمانی که می‌خواهید پس زمینه محو باشد عمق میدان را کم بگیرید و هر زمان که می‌خواهید محدوده زیادی واضح باشد عمق میدان را زیاد کنید.

توضیح عمق میدان

در رابطه با عمق میدان در بسیاری از مطالب صحبت کردیم و بسیار آن را مورد بحث قرار دادیم. به هر حال عمق میدان و رابطه آن با دیافراگم و ضریب f نکته مهمی است که باید همواره آن را به خاطر داشته باشید. دیافراگم تعیین کننده اصلی محدوده‌ای از عکس است که کاملاً واضح است و عمق میدان نام دارد. هر چه دیافراگم بسته‌تر باشد یعنی ضریب F بزرگتر باشد، مقدار بیشتری از تصویر در وضوح کامل خواهد بود. هر چه دیافراگم بازتر باشد عدد f/ کوچکتر باشد، محدوده کمتری از تصویر در وضوح کامل خواهد بود.

 

نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید